2001 Formula 1 sezonunun sonuna doğru yaklaşırken, Formula 1 dünyası sezon sonunda Mika Hakkinen'in geçici olarak yarışmaya ara vereceğini biliyordu. Ancak o dönemde ara verme şeklinde alınan karar, daha sonra F1 için kalıcı hale dönüştü. Hakkinen, Autosport'un 2001 Kasım sayısında emeklilik sürecinin perde arkasını anlatmıştı. Şimdi sizi tarihte 2001'e döndürüyoruz ve o süreci Hakkinen'in kendi cümleleriyle dinliyoruz...
Şu an için sona erdiği için keyifliyim. Şu anda üzgün olmak istemiyorum. Bu, benim için eğlenceli. Formula 1'deki tanıdığım tüm insanlar ve arkadaşlarım kaybolmayacaklar. Ben de gezegeni terk etmiyorum. Öyleyse neden üzgün olayım?
Monza'da ara verme kararımı açıklamamla birlikte rahatlamış hissettim. Bu sayede biraz gevşeyebildim ve tamamen yarışıma odaklanabildim. Bu hisse sahip olmam gerçekten önemliydi. İçerimde o hisse sahip olmadan, Indy'yi kazanamazdım.
O galibiyet gerçekten önemliydi çünkü motivasyonumu kaybetmediğim ve her zamanki gibi iyi olabileceğim konusunda kendi kendimi kanıtlamış oldum.
Yarıştan önce, tüm taraftarlar için tam gaz gitme, onlara hatırlayacakları bir şeyler verme sözü vermiştim. O sürüş galibiyetle noktalandığında, takımım, kendim ve en önemlisi taraftarlarım için çok mutlu oldum.
Seneler boyunca taraftarlarıma imza verirken ya da onlarla fotoğraf çektirirken, sadık olanların gözlerinde hep çok fazla güç ve inanç gördüm. Yarışın sonuna kadar tam gaz gidip kazanmak, onlardan aldığım bu destek için bir teşekkür niteliğindeydi.
Ancak artık bir süre rahatlama, gevşeme zamanı. Ara vereceğim mutlu ve böyle bir fırsata sahip olduğum için minnettarım. Bazen herkesin çalışmanın ardından daha uzun tatile ihtiyacı olur.
Bu sezonun ardından yarışmayı sonlandırmak doğru karardı ve kariyerimin bu döneminde bu kararı verirken çok iyi düşündüm. Kazanmak istediğim şeyi başardım ve evde beni bekleyen bir ailem var. Onlarla daha fazla zaman geçirmek istiyorum.
Sabah uyandığımda, 'Bugün belli şeyler yapmak istiyorum' şeklinde düşünmek istiyorum. Uyandığımda, istediğim şeyi yapma konusunda aç olduğum hissine sahip olmak istiyorum. Şu an için yarışma konusunda yeteri kadar aç hissetmiyorum. Bu yüzden sabah uyandığımda mutlu olmuyorum.
Bunu çözmenin tek yolu, biraz ara vererek işlerden uzak durmak. Indy'yi kazandığımdaki hislerim aynıydı. Japonya'da herkesle vedalaşırken hislerim aynıydı. İşinizi iyi yapmak ile onu yaparken keyif almak tamamen farklı şeyler.
Alıntı:Japonya'dan döndüğümde Hugo'ya sarıldım ve onun neredeyse 1 yaşına geldiğini fark ettim. Zaman nasıl akıp gidiyor! Aylar geçti ve onun doğmasının ardından geçen aylarda ben hep F1 konuşup durdum...
Ara verdiğim sene içerisinde %100 eğlenmeyi planlıyorum. 1974'ten bu yana, 6 yaşımdan beri yarışıyorum. İlk başta sadece hobiydi ancak gittikçe çok ciddi bir yarış işine dönüştü. Bu süre içerisinde her zaman büyük baskı altında oldum. Özellikle her zaman kazanmak için performans gösterme konusunda baskı altında oldum.
Ve her hafta sonu seyahat, çanta hazırlama, çanta boşaltma, bir otelden diğerine gitme gibi karışıklarla doluydu. Bunun beni fiziksel açıdan etkilemeye başladığını, aynı zamanda yarışlarımı da etkilemeye başladığını fark ettim.
Ancak artık bunu yapmak zorunda değilim. Artık gelecek sene ne yapacağımı düşünmeye başlayabilirim. Bir sorun olacağını düşünmüyorum çünkü geçmişte bir şeylere ne kadar sakin yaklaşırsam, ondan daha çok keyif aldım. Özellikle sakin zamanlarda, bir ayı bir yerde geçirdiğim dönemlerde daha keyif aldım. Elbiselerinize bir dolap rafına düzgün bir şekilde koyup onları orada bırakmak harika bir şey. Ancak yıllardır böyle bir lüksüm olmadı.
Bu dönemi aileme yatırım yapmak için kullanmak istiyorum. Çok uzun zamandır sadece yarışıyorum ve F1'de çok uzun zamandır yer alıyorum. Ancak ailem olduktan sonra, kendimi hem işime hem de özel hayatıma adamaya çalıştım.
Hugo'nun dünyaya gelmesinin hızımı etkilediğinden şüpheliyim ancak diğer taraftan, bunun tehlikeli bir spor olduğunu biliyorum. Hayatımda hiç kaybetmek istemediğim bir şeye sahip olduğum için, artık her şeye farklı bir açıdan bakıyorum.
Bir adam olgunlaştığında, caddede karşıdan karşıya geçmeden önce soluna ve sağına iki kez bakar. Gençken bir kere bakmam yeterli oluyordu.
Japonya'dan döndüğümde Hugo'ya sarıldım ve onun neredeyse 1 yaşına geldiğini fark ettim. Zaman nasıl akıp gidiyor! Aylar geçti ve onun doğmasının ardından geçen aylarda ben hep F1 konuşup durdum...
Bir sporda yer alıyorsanız, o çok önemlidir ve büyük ölçüde ona odaklanmak zorunda olursunuz. Ancak yine de, benim için hayatımdaki en önemli şey ailem oldu. Eşim Erja ve oğlum Hugo ile, sürekli olarak bir yerlere gitmek zorunda kalmadan daha fazla zaman geçirmek istiyorum.
Ara vererek onlarla daha fazla zaman geçirecek olmam bana fayda sağlayacak. Bu yüzden spordan ayrılacağım için, ayrılma semptomları (üzüntü) yaşamıyorum. Bakalım gelecek sene hayat bize neler getirecek? Ardından ona göre karar vereceğim.
Ailem ile geçirdiğim 4-5 ayın ardından nasıl hissettiğimi görme konusunda çok istekliyim çünkü yarışları çok seviyorum. Grand prix aracıyla yarışmak harika bir şey. Bunu seviyorum. Bu, benim tutkum. Daha önce birçok kez söylediğim gibi, yarışmak dünyada her şeyden daha iyi yapabileceğim şey. İçimdeki yarışma alevinin sönmediğini biliyorum.
Sadece vücudumun dinlenmesi gerekiyor. Dinlenmem gerekiyor çünkü şu anda istediğim gibi performans sergileyemiyorum. Yeterli enerjim kalmamış durumda. Gelecekte F1 aracıyla yine yarışacak olmam büyük bir ihtimal ancak bunun tam olarak ne zaman olacağını söylemek imkansız. Bunu birkaç ay sonra yeniden sorun!
Gelecekte dönebilmek için çok dikkatli planlar yapacağım. Bunlar sürüşle alakalı değil, diğer şeylerle alakalı olacak. Ne tür bir motivasyona ve ilgiye sahip olduğumu göreceğim.
Bir anda yarışlardan uzak kalmamın bir manasının olmadığı ve yeniden yarışmam gerektiği hissine kapılırsam, o zaman yeniden başlayacağım. Gelecekte neler olacağını göreceğiz.
Yeniden test yapmak istersem, her şeyin mümkün olacağını biliyorum. Ron Dennis, nasıl bir durum içerisinde olduğumu çok iyi biliyor. Gelecek sene dönmek için sabırsızlandığımı hissedersem, McLaren'ın test yapabilmem için ekstra bir araç bulacağına inanıyorum.
Alıntı:Michael Schumacher, beni özleyeceğini söyledi ve son haftalarda diğer insanlar da aynısını söyledi. Bunu duymak güzel ancak beni özlemeyecek başka pilotlar da olduğunu biliyorum!
Ron, hem işte hem de iş dışında yakın arkadaşım. Sezon içerisinde Ron benim için bir baba, deneyimli bir çalışan ve aynı zamanda patronun birleşimi oluyor. Takım içerisinde, her ne olursa olsun hepimizin aynı gemide odluğunu hissediyorum.
Gelecek sene takımda benim yerine iyi bir ismin geçeceğini biliyor olmak, ara verme kararımı kolaylaştırdı. Görüşmelere Monako GP hafta sonunda başladık. McLaren, yerime iyi bir isim bulma konusunda zorlanıyordu ancak sonunda gerçekten iyi bir isim bulabildiğimiz için şanslıyız.
Kimi Raikkonen'in takımda olacak olmasıyla bir hayalim gerçekleşecek. Ara verme kararımı aldığımdan beri, Kimi'nin takıma katılmasını umuyordum.
Kimi, gerçekten aşırı hızlı bir pilot. O, F1 için doğru mentaliteye ve yaklaşıma sahip. Diğer taraftan McLaren-Mercedes, genç bir pilota mükemmel bir şekilde destek olabilecek ve koçluk yapabilecek tarzda bir takım.
Kimi için burası, gelebileceği en iyi takım. Bunu kendi deneyimlerimden biliyorum. Kimi'ye %110 desteğimi vereceğim ve bildiğim her şey konusunda ona yardımcı olacağım. Ancak Kimi'nin kariyeri konusunda nu zorlamayacağım. Ona 'Şunu yap, şunu yapma' demeyeceğim. Sadece ona destek olup, yardımıma ihtiyaç duyarsa yanında olacağım.
Gelecek sene onu zorlu bir mücadele bekliyor. McLaren'da hiçbir zaman 1 ya da iki numaralı pilotlar olmadı ve 2002'de de olmayacak. McLaren, iki pilotuna birden adil yaklaşır. David Coulthard çok hızlı ve zorlu bir yarış pilotu. O, tam manasıyla profesyonel bir isim. Onunla aynı seviyede çalışmak kolay değil. Birlikte geçirdiğimiz 6 senenin ardından onun ne kadar zorlu birisi olduğunu biliyorum.
Onunla birlikte o kadar uzun süre takım arkadaşı olduk ki, parmaklarımıza yüzük dahi takabilirdik. Birlikte çok fazla iyi ve kötü zamanlarımız oldu. Hepsini sayarsak, kötüden çok iyi deneyimimiz olduğunu söyleyebilirim. David ile yarışmak çok ilginç ve iyi bir deneyimdi. Bazen oldukça sertti ancak bu seviyede bunlar olur.
Michael Schumacher, beni özleyeceğini söyledi ve son haftalarda diğer insanlar da aynısını söyledi. Bunu duymak güzel ancak beni özlemeyecek başka pilotlar da olduğunu biliyorum!
Michael ile aramda olan mücadeleler her zaman kesinlikle temiz ve adildi. Ben her zaman bu şekilde yarıştım. Michael aynısını yaptı. Ancak Michael, kendisine karşı kötü bir oyun oynanıyorsa, her zaman aynı şekilde cevap verdi. Bunun normal olduğunu düşünüyorum.
Ancak şahsen, Michael'e karşı yarışmak muhteşem oldu. Onun gelmiş geçmiş en iyi isim olup olmadığını bilmiyorum. Pilotları karşılaştırmak çok zor. Bu konuda insanların kendi sonuçlarını çıkarmasını isterim.
McLaren, kış döneminde onun seviyesine gelmek için büyük bir mücadele sergileyecek. Aracın sorunlarını anlamak ve ardından yakalamak zorunda olacaklar. Geçen sene, özellikle kalkış kontrol sisteminde kötü yakalandık. Araç başlangıçta aşırı yavaştı. Sorunu anladık ancak sezon başlamadan yapabileceğimiz bir şey yoktu.
Ardından Melbourne'deki ilk yarışta süspansiyon sorunu yaşayıp büyük bir kaza geçirdim. Öyle bir kaza geçirmek asla güzel bir deneyim değildir. 300 km/s hızda giderken, ön süspansiyon kırıldı ve duvara vurdum. Öyle bir kazanın ardından dönüş yapmak asla kolay değildir.
Bu olduğunda, kendi kendime bunun benim motivasyonumu bozup bozmayacağını sordum. Zaten ara vermeyi değerlendiriyordum ve Melbourne'deki o kaza, gerçekten yardımcı olmadı.
Yarışta oldukça iyi iş çıkarıyorduk. Lider Michael'ı yakalıyordum ancak ardından araç kırıldı. Yaralandım ve bundan rahatsız oldum. Hislerim için bir şeyler yapmak zorundaydım. Bu durum benim ve takım için iyi bir şey değildi. Bu yüzden en iyi fikir, ara vermekti.
Alıntı:F1'i, yarış kazanmayı, pole pozisyonu kazanmayı ve grand prix hafta sonunun sunduğu heyecanları özleyeceğimi biliyorum.
Birkaç yarış sonra İspanya GP oldu ve o yarışı son turda kaybetmek tam manasıyla felaket oldu. Damalı bayrak her tur yaklaşıyordu. Çok kolay bir şekilde kazanacaktım ancak araç bir anda virajlardan çıkarken hızlanmamaya başladı. Vites değiştiriyordum ancak araç artık gitmiyordu.
En kötü an, araçtan çıktığım andı. Kendi kendime, burada neler olduğunu sordum. Farklı bir şekilde yapabileceğim hiçbir şeyin olmadığını anlamaya çalışıyordum. O ana kadar 150 yarışa katılmıştım ve bu da onlardan birisiydi. Bu yüzden bu yarışta olanları düşünmeye değer pek bir şey yoktu.
1995'de Adelaide'da geçirdiğim kaza beni daha ciddi bir insan haline getirdi ancak aynı zamanda kendi içimde huzurlu olmamı sağladı. Bu, hayatımda çok önemli bir şeydi ve bu tür durumlarda yarışıyordum.
F1'i, yarış kazanmayı, pole pozisyonu kazanmayı ve grand prix hafta sonunun sunduğu heyecanları, mühendislerimle çalışmayı ve tüm takımı motive etmek için yaptığım tüm çalışmaları özleyeceğimi biliyorum.
En önemlisi de, iyi bir sonuç aldığımda herkesin yüzünü gördüğümde hissettiklerimi özleyeceğim. Listenin sonsuz olacak.
tr.motorsport.com