FIA, Formula 1 yönetmeliklerinde, takımların güç ünitesi değişikliklerini maliyet sınırı yaptırımı olmadan gerçekleştirmelerine olanak tanıyan bir “zayıflık” bulunduğunu kabul etti.

Takımların performans gerekçesiyle motor değişikliği yapmaları halinde bunun maliyet sınırı kapsamına girip girmeyeceği sorunu, Brezilya Grand Prix’si sonrasında gündeme geldi.

McLaren, Max Verstappen’in aracına güç artışı amacıyla yeni bir motor takılması kararının, rakibinin herhangi bir finansal yaptırımla karşılaşmadan yapılmasının mümkün olup olmadığına dair yanıt talep etti.

McLaren’in belirsizliği, yönetmeliklerde motor değişikliğinin ekstra harcama sınırları içinde olup olmadığını kesin olarak tanımlayan bir hükmün bulunmamasından kaynaklandı.

Ek güç ünitelerinin maliyet sınırı harcamalarına kesinlikle dahil edilmesi gereken tek durum, takımların “kaza hasarı veya takım kaynaklı diğer nedenlerle hizmet dışı kalan üniteleri değiştirmesi” olarak belirtiliyor.

“Kaynaklı” ifadesinin oldukça geniş kapsamlı olması nedeniyle, bireysel takımlar tarafından neyin izinli olup olmadığına dair rehberlik talep edildi.

McLaren, performans gerekçesiyle yeni motor alınmasının maliyet sınırı harcamalarına dahil edilmesi gerektiğini düşünürken, Red Bull ise konuyu farklı değerlendirdiğini belirtti.

Red Bull’un baş mühendis Paul Monaghan, Las Vegas Grand Prix’sinde takımının bu konuda herhangi bir finansal yaptırımla karşılaşmayacağını ve tüm işlemlerin kurallara uygun olduğunu ifade etti.

FIA açısından bakıldığında, motor değişikliklerinin gerekçeleri konusunda kurallarda net bir tanım bulunmaması nedeniyle gri bir alan olduğu kabul ediliyor.

FIA, her motor değişikliğinde detaylı inceleme yaparak bunun kesinlikle gerekli olduğunu kanıtlamaya çalışmak istemediği için, takımların güvenilirlik gerekçesiyle yaptıklarını beyan etmeleri halinde bunu kabul etmek zorunda kaldığını belirtiyor.

The Race’in maliyet sınırı kapsamında motor değişikliklerinin durumu hakkında FIA’nın tutumunu sorması üzerine, tek kişilik araçlar direktörü Nikolas Tombazis şu açıklamayı yaptı:

“Motor değişikliği olduğunda, telemetrideki küçük bir verinin güvenilirlik sorunu olduğunu gösterip göstermediği konusunda takımla veya güç ünitesi üreticisiyle tartışmaya girmek istemiyoruz.”

“Bu konuda onlarla tartışacak uzmanlığa sahip değiliz; bunun gerçekten güvenilirlikten mi yoksa stratejik bir değişiklikten mi kaynaklandığını anlamak zor.”

“Bazı durumlarda bu kesinlikle net olur. Ancak kesişim alanında olduğunuzda, karar vermek zorlaşır.”

“Bu, mevcut yönetmeliklerde finansal, teknik ve sportif açıdan bir zayıflık. Bu nedenle, maliyet sınırı üzerindeki etkisi hakkında tartışmaya girmeden bu değişiklikleri kabul etme yaklaşımını benimsedik.”

Takımların bu belirsiz kural alanını kullanma potansiyeli uzun süredir biliniyor, ancak genellikle motor değişiklikleri gerçek güvenilirlik sorunları nedeniyle planlandığından bu durum bugüne kadar ortaya çıkmadı.

Bu nedenle, 2026’da motor üreticileri için maliyet sınırı uygulamasının başlayacağı dönemde bu tür istismarlara karşı yeni düzenlemeler getirildi.

Tombazis sözlerine şöyle devam etti: “Motor üreticileri ve takımlar için maliyet sınırı uygulandığında bu konu tamamen çözülecek.”

“Motor üreticileri stratejik bir değişiklik yapmayı tercih etmezler çünkü her seferinde motor maliyeti kadar bir bedel ödemek zorunda kalırlar — sadece içten yanmalı motor için yaklaşık 1 milyon dolar. Bu doğal bir engel oluşturacaktır.”

“Mevcut yönetmeliklerde motor maliyet sınırının olmaması bir zayıflık, ancak gelecek yıl tamamen çözülecek ve tartışma konusu olmaktan çıkacak.”

Gelecek yıl yürürlüğe girecek yönetmelikler, üreticilerin ekstra motor kullanımı durumunda maliyetlerini ayarlamalarına olanak tanıyan güvenilirlik ödeneği içeriyor.

Bunlar şu şekilde:

İçten Yanmalı Motor – 1 milyon dolar

Turboşarj – 150.000 dolar

MGU-K – 175.000 dolar

Kontrol Elektroniği – 215.000 dolar

Enerji Deposu – 215.000 dolar

trf1.net