Formula 1’de geride kalan uzun ve zorlu sezonu adil bir şekilde değerlendirmek için, yılın son bölümünün tazeliğine kapılmamak gerekiyor. Sonuçta, 24 yarışlık takvimde ve sprint yarışları dahil tüm etkinliklerde toplanan puanlar gerçek tabloyu ortaya koyuyor. Bu nedenle, takımların sezon boyunca gösterdikleri gelişimi pist karakteristiklerinden bağımsız olarak değerlendirmek adına sezonu altışar yarışlık dört bölüme ayırarak inceliyoruz. Analizde pilot puanları ile birlikte, takım ve pilotların hafta sonu boyunca kaydettikleri en hızlı tur zamanlarının genel en hızlı tura oranı olan “supertime” istatistikleri de dikkate alınıyor. Yüzde 100’e ne kadar yakın olunursa, takım veya pilotun o kadar hızlı olduğu anlaşılıyor.

1. McLaren



2022’de yürürlüğe giren yer etkisi tabanlı teknik kuralların ilk yılında McLaren, Bahreyn testlerinde neredeyse sorunsuz bir tur atamayacak kadar zorlanmış ve sezonu 159 puanla beşinci sırada tamamlamıştı. Ardından gelen süreçte ise dikkat çekici bir yükseliş yaşandı: 2023’te 302 puanla dördüncülük, 2024’te 666 puanla ve bu yıl ise 833 puanla üst üste iki yıl takımlar şampiyonluğuna ulaşıldı.

Bu tablo, bir teknik düzenleme döneminde aracın ihtiyaçlarını tam anlamıyla kavramanın, istikrarlı şekilde hızlı olmanın anahtarı olduğunu gösteriyor. McLaren MCL39 bazı pistlerde diğerlerine göre daha iyi olsa da, takımın “kötü” olarak nitelediği performans seviyesi bile birçok rakibin hayal edebileceği düzeyin ötesindeydi. Araç, özellikle arka lastik sıcaklıklarını kontrol altında tutma konusunda başarılıydı. Ancak yüksek yere basma kuvveti nedeniyle sürüklenme (drag) fazlaydı ve bu da geçişleri zorlaştırıyordu.

Lando Norris, Abu Dhabi’de güvenli bir üçüncülük aldıktan sonra neden tempoyu düşürmediği sorulduğunda, aracın fazla yavaşlatıldığında sürüşünün zorlaştığını belirtti. Bu durum, McLaren’ın kullandığı anti-dive, anti-lift ve pro-squat sistemlerinden kaynaklanıyor. Fren ve gazda aracı doğru şekilde yüklemezseniz, tekerlek kilitlemek veya hata yapmak daha kolaylaşıyor.

McLaren, bu başarıyı 2026’daki yeni kurallar dönemine taşıyabilirse, Prost ve Senna dönemindeki gibi bir altın çağa dönüş mümkün olabilir. Norris ve Oscar Piastri ile takım, birinci ve ikinci pilot ayrımı yapmama felsefesini sürdürüyor.

Lando Norris



Oscar Piastri



Her iki McLaren pilotu da kusursuz olmasalar da olağanüstü bir sezon geçirdi. Sezonun ilk bölümünde Piastri daha sakin, Norris ise hata yapmaya daha yatkındı. Rakipler de bunu fırsata çevirdi. Sezonun son üçte birinde ise roller değişti ve Piastri birkaç hata yaptı. Ancak son yarışlarda ikisi de yarış ve şampiyonluk kazanacak olgunluk ve özgüvene ulaştı.

McLaren, 2026 aracıyla isabetli bir iş çıkarırsa, bu iki pilotun tecrübesiyle aralarındaki mücadele daha da üst seviyeye çıkacaktır.

2. Mercedes



Lewis Hamilton’ın ayrılışıyla sezona moralsiz başlayan Mercedes, George Russell’ın liderliği devralmasıyla kısa sürede eski düzenine kavuştu. Yer etkisi tabanlı kurallar, bir dönem spora damga vuran takımın aerodinamik ve mekanik zayıflıklarını gözler önüne serdi. Simülasyon araçları, Mercedes’i tekrar zirveye taşıyacak doğru yanıtları üretemiyor. Takım patronu Toto Wolff, sorunları katman katman çözme sürecinden bahsetse de, Mercedes’in sahip olduğu kaynak ve bilgi birikimine rağmen bu süreç yeterince hızlı ilerlemedi.

Mercedes’in odaklanması gereken nokta, kullandığı araçların doğru yanıtlar verip vermediğini daha derinlemesine analiz etmek. Çünkü bu araçlar, aracın gelişim yönünü belirlemede kritik rol oynuyor. Yanlış yönlendirmeler ise sürekli “mucize” çözümler aramaya sebep oluyor.

Bu yıl Imola’da getirilen arka süspansiyon güncellemesi, iki yarış sonra kaldırılıp tekrar uygulandıktan sonra tamamen rafa kaldırıldı. Aracı daha zor kullanılabilir hale getirmek, tur zamanı kazandırmadığı sürece sadece daha fazla hataya yol açıyor.

Geçen yıl Las Vegas’ta, bu yıl ise Montreal ve Singapur’da Mercedes baskındı. Ancak takım içinde bu farkın neden kaynaklandığına dair kesin bir görüş yok.

George Russell



Kimi Antonelli



Russell’ın sezonu mükemmeldi ve sözleşme durumunun çözülmesinin bu kadar uzun sürmesi şaşırtıcıydı. Bu tür belirsizlikler kolayca dikkat dağıtabilir, ancak Russell olgunluk ve kararlılıkla Hamilton’ın liderliğini devraldı.

Takım arkadaşı Kimi Antonelli ise, şampiyonluk hedefiyle yarışan bir takımda çaylak olarak büyük baskı altındaydı. Sezona vasat başladı, sezon ortasında arka süspansiyon güncellemesiyle sendeledi, ancak 2025’in son bölümünde çok daha özgüvenli ve yetkin bir pilot haline geldi.

Bu gelişim, Antonelli’ye gelecek sezon Russell’a daha fazla meydan okuma motivasyonu sağlayacaktır.

3. Red Bull



Red Bull, bu yıl da tıpkı geçen sezonun büyük bölümünde olduğu gibi tek bir araca dayalı bir takım görüntüsündeydi. Bu durum, ikinci sırayı veya şampiyonluk mücadelesini zora soktu.

Sezonun ilk çeyreği fena geçmedi; Verstappen 99, Piastri ise 131 puan topladı. Ancak sonrasında yapılan geliştirmeler yanlış bir yöne gitti ve “kopuk denge” şikayetleri öne çıktı. Silverstone sonrası yapılan değişiklikler ve mühendislik odaklı bir geliştirme yolu Red Bull’u tekrar yarışa soktu.

Son çeyrekte Verstappen 148, Norris ise 109 puan aldı. Güç ünitesiyle ilgili soru işaretleri olmasa, Red Bull’un 2026’ya çok daha büyük özgüvenle gireceği söylenebilirdi. Ancak “kopuk denge” problemi tam anlamıyla çözülemedi.

Takım patronu değişikliğiyle Christian Horner’dan Laurent Mekies’e geçilmesi, teknik ekibin performansını artıran bir odaklanma sağladı. Red Bull, sezon sonuna kadar geliştirme yapan tek üst düzey takımdı. Gelişim yolunu belirlemede yaşanan sorunlar, 2026 için daha bilinçli adımlar atılması gerekliliğini ortaya koyuyor.

Helmut Marko’nun ayrılmasıyla tüm liderlik değişti. Takımın tecrübeli kadrosunun işine fazla müdahale edilmemesi, başarı için kritik önemde olacak.

İkinci pilot sorunu ise devam ediyor. Isack Hadjar’ın eksiklerini gidermesi ve Verstappen’e gerçek bir destek olması bekleniyor. Red Bull, Verstappen’in kötü bir gününde yüksek puanlar toplayacak bir ikinci pilota ihtiyaç duyuyor.

Max Verstappen



Yuki Tsunoda



Liam Lawson



Liam Lawson’a sadece iki yarışta şans verildi ve daha fazla süreyi hak ediyordu. Yuki Tsunoda ise sezonun açılış yarışında Racing Bulls ile beşinci olarak en iyi sıralama derecesine ulaştı. Red Bull, Tsunoda’nın Verstappen’e destek olmasını umuyordu. Verstappen ise 2025’te olağanüstü performanslar sergileyerek tüm zamanların en iyileri arasındaki yerini perçinledi.

4. Ferrari



Ferrari, sarsıntılı bir sezon geçirdi. İtalyan basınında Fred Vasseur’ün görevden alınacağı söylentileri ve büyük patron John Elkann’ın pilotlara yönelik uyarıları, takımda motivasyon kaybına ve yön kaybına yol açtı. Ferrari, gelişimi erken bırakıp 2026’ya odaklandı ancak yaşanan sorunların nedenini tam anlamıyla kavrayamadan ilerlemek, gelecekte aynı hataların tekrarlanması riskini artırıyor.

Araç, yere basma kuvveti üretmek için çok alçak ayarlandığından, düzlüklerde gaz kesmek ve aracı yükseltmek gerekiyordu. Bu da yarış temposunu olumsuz etkiledi. Sezon ortasında Belçika’da güncellenen arka süspansiyon paketi de sorunu çözmedi.

Charles Leclerc



Lewis Hamilton



Ferrari’nin en büyük gücü, sezon boyunca en hızlı pilotlardan biri olan Charles Leclerc’di. Ancak araç, onun yarış yeteneklerini tam olarak göstermesine izin vermedi. Leclerc, şampiyonluk mücadelesi verebilecek kapasitede ancak Ferrari’nin ona uygun bir araç sunması gerekiyor.

Hamilton’ın Ferrari’ye geçişi anlaşılabilir bir tercih; ancak bu sezon imajına zarar verdi. Sık sık takımı eleştirdi ve önerilerinin dikkate alınmadığını ima etti. 2026’ya kötü bir başlangıç olursa, Hamilton’ın sezonu tamamlamadan ayrılması olası görünüyor. Ferrari için de kötü bir başlangıç, köklü değişiklikleri beraberinde getirebilir.

5. Williams



James Vowles’ın üç yıldır üzerinde durduğu yeniden yapılanma sürecinin meyveleri bu sezon alınmaya başlandı. Williams, birkaç yıl önce sezon öncesi testlere bile yetişemeyen bir takımdan, iki podyumla beşinciliğe yükseldi. Bu ciddi bir ilerleme, ancak bir sonraki adım çok daha büyük olacak.

Artık bin kişiye yaklaşan kadroları uyumlu şekilde yönetmek için süreçlerin verimli işlemesi kritik. Williams, hem parça takibi hem de insan kaynağı yönetiminde büyük gelişme kaydetti.

Sezon Williams için kolay geçmedi; zaman zaman ön gruba yaklaşırken, bazı yarışlarda puan mücadelesinin dışında kaldı. Geçmişte hızlı pistlerde avantajlı olan Williams, artık daha dengeli bir araca sahip. Ancak sezonun sonuna kadar frenle dönüşün birleştiği virajlarda hala zorlanıldı.

Beşincilik maddi açıdan önemli, ancak ilk dört takımla mücadele bambaşka bir seviye. Williams, 2025 aracının gelişimini erken bırakıp tamamen 2026’ya odaklandı. Yeni teknik kurallarla birlikte takımın gerçek gücü ortaya çıkacak.

Alex Albon



Carlos Sainz



Ferrari’den gelen Carlos Sainz, Williams’a yeni bir odaklanma kazandırdı. Mercedes’ten gelen Vowles’ın katkısıyla birlikte takımın çalışma şekli iyileşti. Sainz için yeni bir meydan okumaydı ve sezonun ikinci yarısında istikrarlı sonuçlar almaya başladı.

Sainz ve Alex Albon ikilisi iyi çalıştı. Sezon başında puanları daha çok Albon toplasa da, yılın ilerleyen bölümünde Sainz hızlanırken Albon geriye düştü.

6. Racing Bulls



Racing Bulls, 2025’te Red Bull’un B takımı kimliğini daha da belirginleştirdi. Red Bull’un mümkün olan tüm mekanik parçalarını, 2024 spesifikasyonlu süspansiyon ve şanzıman dahil, kullanarak tasarım ve üretim yükünü azalttı.

Takım kendi aerodinamik konseptini geliştirmek zorunda ve Racing Bulls paketi, Red Bull’a göre daha geniş bir çalışma aralığına sahip. Nihai yere basma kuvveti eksik olsa da, çaylaklara fırsat verme amacıyla kurulan bir takım için bu ideal. VCARB 02, orta grupta istikrarlı, kurulumu kolay ve sürücülere güven veren bir araçtı. Özellikle Isack Hadjar, fırsat verildiğinde kendini gösterdi.

Isack Hadjar



Liam Lawson



Yuki Tsunoda



Hadjar, Avustralya’da formasyon turunda kaza yapıp moral olarak sarsılsa da, çabuk toparlandı ve güçlü bir zihniyet sergiledi. Zandvoort’ta podyuma çıkarak hız ve kararlılığını kanıtladı. Ancak üst düzey bir takım için henüz hazır olduğu söylenemez. Red Bull’a geçişinin başarılı olması için hatalarını azaltması gerekecek.

Lawson, Red Bull’a çok erken terfi etti ve Verstappen’in zorlandığı bir araçta yeterince süre bulamadı. Sezon ortasında ön süspansiyon geometrisinde yapılan değişikliklerle performansını artırdı. 2026’da takımı liderliğe taşıma şansı olacak.

7. Aston Martin



2025 sezonu henüz yeni bitmiş olsa da, Aston Martin gibi iddialı bir takım için takımlar şampiyonasında yedinci olmak büyük bir hayal kırıklığıydı. Evet, her şey geleceğe yönelik ve Roma bir günde inşa edilmedi, ancak Lawrence Stroll 2025'ten memnun olmayacaktır.

Birçok takım gibi, Aston Martin de aracın performansında o “tatlı noktayı” bir türlü bulamadı. Performans ya çok iyi ya da çok kötü oluyordu; hiçbir zaman istikrarlı bir seviyeye ulaşamadı. Özellikle aerodinamik verimlilik ve düzlük hızının kritik olduğu pistlerde büyük zorluk çektiler. Böyle durumlarda gelişim yönünde karar vermek çok zorlaşıyor. Bu aynı zamanda simülasyon araçlarının sorgulanmasına da yol açıyor ki bu da önümüzdeki yıl için pek güven verici değil.

Aston Martin son birkaç sezondur kaygan bir yokuş aşağı iniyor; bunu sürekli liderlik değişikliklerinden de anlamak mümkün. Adrian Newey şimdi en üst yönetici konumunda ve önümüzdeki yıldan itibaren takım patronu (team principal) görevini de üstlenecek. Ancak onun tüm odağını mühendislik ve araç performansına vermesi gerekiyor.

Newey değişiklikler yaptı, takımın odağını kendisi için önemli gördüğü noktalara yönlendirdi ve tasarım ile gelişim tarafında personel değişiklikleri gerçekleştirdi. Kontrol onun elinde; şimdi arabalarının toplamda kazandığı 26 dünya şampiyonluğuna yenilerini ekleyip ekleyemeyeceğini kanıtlaması gerekiyor. Umarım takım patronu görevini de alarak kendini fazla yaymamış, enerjisini dağıtmamıştır.

Fernando Alonso



Lance Stroll



Fernando Alonso: Yaş Sadece Bir Rakam

Fernando Alonso, 29 Temmuz 1981 doğumlu ve 2025'te 44 yaşında yarıştı. Sezon boyunca "yaşlı" yorumlarına rağmen, hâlâ en sert yarışçılardan biri olduğunu kanıtladı. Takımının istikrarsız AMR25 aracından maksimumu çıkarmayı başardı; agresif sürüşü, stratejik zekâsı ve pes etmeyen karakteriyle tanındı. "Köpek gibi" araçlarla (zayıf araçlarla) yarışmış deneyimi, mevcut otomobilden ne alınabileceğini çok iyi biliyor – mükemmel olmasa da her zaman %100'ünü veriyor.

Lewis Hamilton'la (2025'te 40 yaşında) kıyaslandığında fark net: Alonso, 2005-2006 şampiyonluklarından sonra birçok zor sezon geçirdi (McLaren-Honda dönemi, Ferrari'deki yakın kaçışlar). Hamilton da zor dönemler yaşasa da, Alonso'nun "gerçekten kötü araçlarla başa çıkma" tecrübesi daha derin. Alonso, 2026'da hâlâ bir sezon daha verebilecek kapasitede görünüyor – ancak iki sezon daha zor olabilir. Bu yüzden 2026, onun için "sayılması gereken" yıl: Yeni regülasyonlar, Honda motoru ve Adrian Newey'in etkisiyle Aston Martin'in sıçrama yapma şansı var.

Alonso'nun Aston Martin ile sözleşmesi 2026 sonuna kadar uzatıldı (hatta "ömür boyu proje" olarak nitelendirildi). Takım, onun deneyimini 2026'nın yeni kurallarına hazırlık için kritik görüyor.

Lance Stroll: Seviyesini Yükseltme Zamanı

Lance Stroll'un 2025 sezonu karışık başladı: İlk yarışlarda puan topladı, hatta bir ara takımda öndeydi. Ancak sezon ilerledikçe performans düşüşü belirgindi – özellikle altı yarışlık bloklarda sıralama pozisyonları geriledi. Qualifying'de (tek tur hızı) Alonso'ya karşı ezici üstünlük kuramadı; ıslak pistlerde iyi gününde rekabetçi olsa da, bu tutarlı olmadı.

2025 araçları, kaygan/ıslak koşullarda daha kolay sürülür hale geldi: Aşırı sürmeden, otomobilin doğal hareketine izin vererek limitte kalmak mümkün. Ancak kuru pistte maksimum grip peşinde koşarken araç "snappy" (hassas, ani tepkili) hale geliyor ve reaksiyon süresi kritik önem taşıyor. Stroll burada geride kalıyor – kuru pistlerde tutarlılık eksikliği belirgin.

2026 regülasyonları (downforce %15-30 azalıyor, daha az yere basma gücü, daha yüksek ride height, aktif aero) Stroll'un lehine oynayabilir: Daha az grip, daha az "snappy" davranış ve daha fazla sürüş stili çeşitliliği bekleniyor. Eğer Stroll bu fırsatı değerlendirirse, babası Lawrence Stroll ile "zor konuşmalar"dan kurtulabilir. Aksi takdirde, takımın Honda ile fabrika takımı olacağı 2026'da koltuğu tehlikeye girebilir – özellikle Alonso gibi bir efsanenin yanında.

8 - Haas



Bu sezon inişler ve çıkışlarla doluydu. Ayao Komatsu’nun takım patronu olarak ikinci yılı, Avustralya’daki yüksek hızlı virajlarda yaşanan zıplama (bouncing) sorunlarıyla kötü başladı. Ancak üçüncü yarış olan Suzuka için aceleyle hazırlanan bir taban (floor) güncellemesi, büyük bir gelişme sağladı. Bu durum, aracın iyi anlaşıldığını gösteriyor; çünkü söz konusu parça, rüzgâr tünelinde bile denenmeden üretime alındı. Bu da günümüzün tamamen teknik veriye dayalı Formula 1 dünyasında hâlâ “içgüdülerin” (gut feel) önemli bir yerinin olduğunu kanıtlıyor.

Silverstone ve Austin’de gelen diğer önemli güncellemelerle birlikte Haas, orta sıra rakiplerinin çoğundan daha geç bir aşamaya kadar geliştirme çalışmalarını sürdürdü. Bunun karşılığını sezonun son bölümünde aldı. Meksika’da Ollie Bearman’ın elde ettiği dördüncülük, takımın tarihindeki en iyi sonuçlardan biriyle eşleşti.

Ollie Bearman



Esteban Ocon



Bearman, hiç şüphesiz geleceğin yeteneklerinden biri. Sezon ilerledikçe büyük bir gelişim gösterdi. Silverstone’da kırmızı bayrak altında pit girişinde yaptığı ve kazayla sonuçlanan küçük hatası ise bana göre aslında kabul edilebilir bir durumdu. Yarış pit stoplarına en iyi şekilde hazırlanmak istiyordu; sadece bunu kırmızı bayrak altında yapması pek akıllıca olmadı.

Karşısında, geri adım atmayan sert bir pilot olan Esteban Ocon vardı, ancak Bearman buna rağmen başını dik tuttu. Hatta sezonun büyük bölümünde takımı sürükleyen isim olduğunu bile söyleyebilirsiniz; bu da bir çaylaktan daha fazlasını bekleyemeyeceğiniz anlamına geliyor.

Ocon’a gelince; ondan daha iyi bir performans bekliyordum. Artık yeterli tecrübeye sahip, ancak açıkçası bu pek sahaya yansımadı. Haas’ın da ondan daha fazlasını beklediğine ve Bearman için iyi bir mentor olmasını umduğuna eminim, fakat işler tam tersine döndü. Asıl yol gösteren isim Bearman oldu.

9 - Sauber



Bu sezon, Sauber için bir dönemin sonu anlamına geliyordu. Takım, 1993’te Formula 1’e ilk kez katıldığından bu yana ilk defa gridde kendi adıyla yer almadı. Son sezonunda aslında çok fazla şey değişmedi; yılın büyük bölümü orta sıralarda geçti ve Nico Hülkenberg’in Silverstone’daki üçüncülüğü sezonun en parlak anı oldu.

Rakamlar her şeyi net bir şekilde ortaya koyuyor. Takımların çoğunda olduğu gibi Sauber de performans açısından inişli çıkışlı bir sezon geçirdi. Ben her zaman, arada gelen tek tük parlak hafta sonlarının insanı yanıltmasındansa, istikrarlı olmanın ve gerçek seviyeni kabul etmenin daha iyi olduğunu söylerim. Sevindirici olan nokta ise kötü bir başlangıcın ardından, İspanya Grand Prix’sinden itibaren getirilen bir dizi taban (floor) güncellemesinin aracı aerodinamik olarak daha tutarlı hâle getirmesiydi.

Gelecek yıl kapının üzerindeki isim değişiyor. Artık her şey Audi ve onun Formula 1’e nasıl uyum sağlayacağıyla ilgili olacak. Gerçekte en büyük fark, güç ünitesi tedarikçisi olacak. Audi bu motor üzerinde birkaç yıldır çalışıyor ve özellikle Dünya Dayanıklılık Şampiyonası (WEC) başta olmak üzere diğer serilerdeki tecrübesiyle, ilk denemede işi doğru yapabilir. Şasi tarafında ise çok büyük bir değişim olacağından emin değilim. Pilot kadrosu aynı kalıyor, ancak tam anlamıyla bir fabrika takımı olunduğunda artık saklanacak bir yer yok.

Nico Hulkenberg



Gabriel Bortoleto



Hülkenberg, Alonso ve Hamilton gibi artık kariyerinin ileri safhalarında olsa da hâlâ elinden gelenin en iyisini yapıyor. Yıllar boyunca hiçbir zaman üst düzey bir takımda gerçek bir şans bulamamış olması talihsizlikti, ancak Audi ona güveniyor ve bu proje için doğru isim olduğunu düşünüyor. Özellikle ilk aşamalarda tecrübesi büyük getiriler sağlayacaktır.

Gabriel Bortoleto’ya gelince; zaman zaman hız potansiyelini gösterdi. Onu destekleyen isim Alonso ve bu da, Alonso’nun onda gerekli yeteneği gördüğünü düşündürüyor; her ne kadar bu yetenek pistte her zaman net biçimde ortaya çıkmamış olsa da. Ancak zayıf bir araçtayken bundan fazlasını beklemek zor. Önümüzdeki yıl ikinci bir şansı olacak; Formula 1’de daha ileriye gitmek istiyorsa istikrarını ciddi şekilde artırması gerekecek.

10 - Alpine



Alpine hakkında söylenecek çok fazla şey yok. Takım sezon boyunca istikrarlı biçimde kötüydü ve Jack Doohan’dan Franco Colapinto’ya yapılan pilot değişikliği de durumu iyileştirmedi. Takım hem teknik hem de yönetimsel açıdan yönünü kaybetmiş gibi görünüyor; adeta sisin içinde hangi yöne gideceğini bilemiyor.

Gelecek yıl çok kritik olacak. Renault motorundan Mercedes güç ünitesine geçiş, takımın arkasına sığınabileceği bir bahaneyi daha ortadan kaldırıyor. Sürekli değişen yönetim yapısı ise güven vermiyor. İyimserlik adına söylenebilecek tek şey, Alpine’in 2026 sezonuna erken odaklanma kararı alması ve aerodinamik test kaynaklarının en az diğer takımlar kadarını –hatta belki daha fazlasını– gelecek yılın aracına ayırmış olması. Ancak 2025’te sorunlarını gerçekten anladığını gösteremediği için, bu yatırımı en iyi şekilde kullanabilecek bilgi ve beceriye sahip olduğunun da bir garantisi yok.

Pierre Gasly



Franco Colapinto



Jack Doohan



Pierre Gasly başını eğiyor ve elindeki imkânlarla yapabileceğinin en iyisini yapıyor. Karşılığında hiçbir şey alamadan sürekli %100’ünü vermek insanın motivasyonunu yerle bir edebilir, ancak Alpine’de onun varlığı takıma en azından bir miktar istikrar sağlıyor. Bu yılın başında sözleşmesini 2028 sonuna kadar uzatmış olsa da, gelecek sezon bir gelişme olmazsa takımda kalmaya devam etmesini beklemezdim.

Colapinto’ya gelince; Williams’taki ilk yarışlarında gösterdiği hızdan eser yok. O performansın nereye kaybolduğunu bilmiyorum, hatta küçük bir ışık bile görünmüyor. Kötü bir araçla mucizeler yaratmak zor, bunu kabul ediyorum, ama ondan daha fazlasını beklerdim. Takımda olmasının temel nedeni getirdiği maddi destek gibi görünüyor ve bu destek devam ettiği sürece koltuğu da muhtemelen güvende.

Doohan’ın ise daha fazla zamanı hak ettiğini düşünüyordum. O kadar da kötü değildi ve bir çaylak olarak, üstelik Doohan gibi bir soyadı taşıyorken, ilk yarışlarında ondan belki de gereğinden fazla şey beklendi.

Önümüzdeki yıl, 10 takım ve yeni gelen Cadillac için tamamen yeni bir fırsat olacak. Yeni şasi ve güç ünitesi kurallarıyla birlikte cevaplanması gereken sayısız soru var ve herkes bir sürpriz takımın büyüklerden birini ya da birkaçını ısırmasını umut edecek.

Newey, Aston Martin’i zirve mücadelesine taşıyabilecek mi?
Audi’nin güç ünitesi sezonun en çok konuşulan konusu mu olacak?
Hamilton, Ferrari’de sonunda kendini evinde hissedecek mi, yoksa takım mı dağılacak?

Pek çok soru var ama henüz cevap yok. Formula 1’i bu kadar keyifli kılan da tam olarak bu.

Herkese iyi bir Noel ve mutlu yıllar. Noel sofralarının etkisini atmaya başladığınızda, biz de bu soruların bazılarına cevaplar getirmiş olacağız.

trf1.net