1994 sezonu, Formula 1 için diğer pek çok yılın aksine oldukça hüzün dolu bir sezondu. Yıl içerisinde birçok talihsiz olay yaşanmış ve pek çok kişi bu olaylardan olumsuz etkilenmişti. Yaşananların büyük bir kısmı kelimenin tam anlamıyla unutulmak istenecek cinstendi.

Talihsizlikler zinciri henüz kış testlerinde yaşanan bir hadise ile başladı. Benetton pilotu JJ Lehto testler sırasında ciddi bir kaza geçirdi, boynundan sakatlandı ve ilk iki yarışı kaçırdı.

Sezonun ilk büyük kazası hemen ilk yarışta meydana geldi. Olayın kahramanlarından biri, JJ Lehto'nun koltuğunu geçici olarak devralan Jos Verstappen'di. Kendisi Eddie Irvine'ı sollamaya çalışırken Irvine da bir tur gerideki Eric Bernard'ı sollamaya çalışıyordu. Tam bu sırada bir de Martin Brundle arıza sebebiyle bu üçlünün hemen önünde yavaşlayınca pist dört araca dar geldi. Yaşanan kazada Verstappen'in sağ arka tekerleği Brundle'ın kaskını çatlattı. Neyse ki Brundle aracından tek başına indi ve kazayı yara almadan atlattı.

İkinci yarıştan hemen önce yine bir test kazası gerçekleşti. Bu kez boynunu sakatlayan isim Jean Alesi'ydi. O da tıpkı Lehto gibi iki yarış kaçırdı ve ancak Monako'da direksiyon başına geçebildi.

Sezonun üçüncü yarışı Imola'daydı. Formula 1 tarihinin en acı hafta sonu, cuma günü antrenman turlarında Rubens Barrichello'nun yaşadığı korkunç kaza ile başladı. Son şikanda kerblerden seken araç havalandı, lastik bariyerleri aştı, tel örgülere çarptı ve taklalar attı. Genç yetenek olay yerinde bilincini kaybetti. Büyük bir şans eseri korkulan olmamış ve Barrichello ciddi bir yara almamıştı. Önlem olarak hafta sonunun geri kalanından çekilse de padokta görünmeye devam etti.

Bir gün sonra ikinci büyük kaza gerçekleşti. Sıralama turlarında Avusturyalı çaylak pilot Roland Ratzenberger, 300 km'den yüksek bir süratle Villeneuve şikanında duvara çarptı. Kontrolü kaybettiği sırada öylesine hızlıydı ki duvardan seken araç, Tosa virajına kadar sürüklenmeye devam etti. Kazanın ardından Ratzenberger de tıpkı Barrichello gibi bilinçsizdi ve maalesef onun kadar şanslı değildi. Kısa süre sonra gelen kötü haber, Imola'da bütün yüzleri düşürdü.



Pazar günü yarış günüydü. Start düzlüğünde her zamanki heyecandan pek bir eser yoktu. Ratzenberger'in acısı oldukça tazeydi ve ne yazık ki acılar Ratzenberger'le sınırlı kalmayacaktı.

Yarışa 22. cepten başlayan Pedro Lamy, startın hemen ardından büyük bir hızla JJ Lehto'nun Benetton'una çarptı. Lehto aracı hareket ettirememiş ve Lamy yer kapma mücadelesi verirken Lehto'yu fark etmemişti. Etrafa saçılan parçaların bir kısmı tribünlere kadar ulaştı. Her iki pilot da iyiydi fakat start anını yakından takip etmek isteyen bazı seyirciler parçalar nedeniyle hafif yaralandı. Ortalığın temizlenmesi için güvenlik aracı piste girdi.

Altıncı turun başında güvenlik aracı pite döndü ve yarış yeniden başladı. O tur, Ayrton Senna'nın son turuydu. Yedinci turun hemen başında, Tamburello virajında yarış ve hayat, Senna için sona erdi.

Kabus bir türlü bitmek bilmiyordu. Kırmızı bayrakların ardından yeniden başlatılan yarışın üçte ikilik bölümü geride kalırken Michele Alboreto pite girdi. Düzgün takılamayan sağ arka lastik, henüz pit yolunda yerinden fırladı ve bazı Ferrari ile Lotus mekanikerlerinin ciddi şekilde yaralanmalarına sebep oldu.

Bir sonraki yarış, iki hafta sonra Monako'daydı. Kariyerinin ilk pole pozisyonunu elde eden Michael Schumacher, yarışa üçüncü cepten başladı. Sebebi ise herhangi bir ceza değildi. İlk iki cep, Senna ve Ratzenberger için boş bırakılmıştı. Gözyaşları bu iki pilot için akarken akıllarsa Karl Wendlinger'deydi. Birinci antrenman seansında Tünel çıkışında kaza yapmış, kafasına darbe almış ve bilinci kapalı bir şekilde hastaneye kaldırılmıştı. Kazanın ardından takım patronu Peter Sauber, pilotunun durumunun ciddiyetini koruduğunu açıklamış ve takımını Monako GP'den çekmişti. Wendlinger'in komadan çıkması haftalar, pistlere geri dönmesi ise bir yıl sürdü. Bu süreçte ise aksilikler hız kesmeden yaşanmaya devam etti.

İlk yarışın ardından sezonun Almanya'daki dokuzuncu yarışında Jos Verstappen bir kez daha sahnedeydi. Henüz ilk turda on aracın birbirine girerek yolda kaldığı yarışın 16. turunda planlı bir pit stop için pite girdi. Tam yakıt ikmali yapılmaya başlanacaktı ki araç dev bir alev topuna dönüştü. Pompadan aracın üzerine sıçrayan benzin, sıcağın etkisiyle anında alev almıştı. Bu olay, Verstappen'in ve birçok Benetton mekanikerinin yaralanmasıyla sonuçlandı.

Sezonun son ciddi kazası Japonya'da yaşandı. Yağmur altındaki mücadelede Michele Alboreto, Dunlop virajının çıkışında kaza yaparak yarış dışı kaldı. Yarış hakemleri araca müdahale ederken Martin Brundle da aynı noktada aracının kontrolünü kaybetti ve ıslak zeminin de etkisiyle Alboreto'nun ardında bıraktığı enkaza doğru sürüklenmeye başladı. Çarpışma gerçekleşti ve bir yarış hakeminin bacağı kırıldı.

Sezon sona erdiğinde ortaya çıkan hikaye pek de hoş değildi. Çok fazla acı yaşanmıştı. Birçok kişi yaralanmış, pek çok pilot ölümden dönmüş, hatta iki isim ne yazık ki dönememişti. Geçmiş yılların aksine 1994 yılı unutulmak istendi fakat ne yazık ki unutulamadı. Unutulmak istenen bir yıl olarak akıllarda kaldı.

eureur