Ferrari Dünya Finali etkinliğinde görücüye çıkan 488 Challenge, piste özel 458 Challenge'ın yerini alacak.

İlk sezonu 1993'ten bu yana 1,000'in üzerinde yarış etkinliğinde 1,000'in üzerinde pilotun mücadele etttiği seri, üç kıtada üç farklı seri olarak düzenleniyor.

Ferrari Challenge, yıllar içerisinde uluslararası GT ve prototip şampiyonalarında mücadele etmek isteyen sürücüler için ideal bir platform olmayı başardı. Buradan çıkan pilotların büyük bir çoğunluğu Grand-Am, IMSA, FIA Dünya Dayanıklılık Şampiyonası ve 24 Saat Le Mans gibi serilerde galibiyet elde etmeyi başardı.

488 Challenge'a güç veren 660 bg'lik 3.9 litrelik V8 motor, 2016 Yılın Uluslararası Motoru ödülünü alan ünitenin üretim versiyonundan türetildi.

488 Challenge, aracın motoru, aerodinamik yapısı ve şasisi üzerine yapılan geniş kapsamlı çalışmalar sonucunda performans seviyesini oldukça yukarıya taşıdı. Selefi 458 Challenge EVO'nun Fiorano test pisti derecesini bir saniye kadar geliştiren yeni yarış aracı pisti 1 dakika 15.5 saniyede tamamlayarak yeni bir rekora imza attı.
Optimize edilmiş motor haritalaması

Challenge'ın güç ve aktarma ünitesi, V8 motorlu üretim modeli 488 GTB'e göre farklı ve özel bir motor haritalama sistemine sahip. Daha kısa vites oranlarının kullanıldığı yazılım yarış perfromansını optimize etmeyi hedefliyor.

Değişken tork yönetimi sistemi, sürücünün düzlüklerdeki hızlanmada en uygun anda vites atmasını sağlamak amacıyla modifiye edilmiş. Bu sayede turbo motorun perfromans karakteristiğinin tamamından yararlanılabiliyor.

F1 DCT (çift kavramalı) şanzımanda artık aracın durur hâlden maksimum devire 4. viteste sadece 6 saniyede çıkmasını sağlayacak yeni bir yarış vites geçişi stratejisi özelliği bulunuyor. Yapılan iyileştirme çalışmaları sonucunda güç ve aktarma sisteminin genel ağırlığı da düşürülmüş.

Ferrari'nin patentini aldığı Side Slip Control (SSC) yazılımı, 488 Challenge ile yarış otomobillerine giriş yaptı. SSC sistemi, çekiş kontrolü ve E-Diff3 gibi, aracın elektrodinamik kontrolüne entegre bir donanım. Sistemin amacı dönüş çapını, viraj almayı ve viraj çıkışı hızlanmayı geliştirmek.

Challenge pilotlarının araç yol tutuşunu sürüş kontrollerine göre ayarlamalarını kolaylaştırmak adına yeni araçta araç kontrol fonksiyonları (çekiş ve frenleme için) üç kol ile sağlanıyor. Bunlardan birisi sadece frenlemeye adanmış iken direksiyonun her iki yanına yerleştirilen diğer ikisi ise çekiş kontrolü ve elektronik diferansiyeli kontrol ediyor.

Büyük aerodinamik değişimler

488 Challenge'ın üretim versiyonu ile arasındaki en dikkat çekici fark aerodinamik yapı. Mühendisler, aracın aerodinamik verimini arttırırken dizaynı bozmamak adına Ferrari Tasarım Merkezi ile yakından çalışmış.

Ön radyatör düzeni yeniden ele alınarak eğim açısı önden arkaya doğru taşınmış. Bu çözüm ile yarış koşullarında radyatör üzerinden akan hava akımı iyileştirilirken, sürüklenme azaltılmış. Yeni düzen ile tamponun alt bölümüne eklenen yeni hava girişleri tekerleklerin önüne konumlandırılmış.

Ön tampon ise downforce'u (yere basma kuvveti) arttırmak ve arka yükü dengelemek adına daha çıkıntılı bir splitter ve diğer aerodinamik dokunuşlar ile yeniden tasarlanmış. 458 Challenge EVO'ya göre elde edilen verim kazancı %7 oranında.

Yeni düzene kavuşan ön kaput ise üçlü hava panjurları ve bütünleşik kanatçıkları ile radyatörlerden çıkan sıcak havayı arkaya yönlendiriyor. Yüksek hızlarda kararlılığın arttırılması adına 488 Challenge'a daha büyük bir arka kanat eklenmiş. Rüzgârlığın hava akım levhası karakteristiği 2016 FIA Dünya Dayanıklılık Şampiyonası'nda (WEC) kullanılan ve yarış kazanan 488 GTE'dekine benzer bir şekilde ayarlanmış. Bu sayede verim selefe oranla %9 artmış.

Yan desteklerdeki hava girişleri arka frenlerin soğutulması, downforce'un optimize edilmesi gibi görevleri yerine getiriyor. Motor hava girişleri ise artık arka kanadın altına yanal olarak konumlanmış. Bu sayede bölgede üretilen yüksek basınçtan yararlanılmış oluyor.