Amerikan topraklarında 53 Formula 1 yarışı düzenlenmiş olsa da, sadece bir Amerikan kendi evinde kazanabildi: Mario Andretti.


1977 yılına gelindiğinde Mario Andretti, Indianapolis 500, Daytona 500, iki Formula 1 GP’si ve birkaç şampiyonluk daha kazanmıştı. Ama “yarışçıların yarışçısının” kazanamadığı tek şey, kendi evinde bir Formula 1 zaferiydi. Hatta daha önce zirveye yakın yarışmış hiçbir Amerikan bunu başaramamıştı: Dan Gurney, Peter Revson, Mark Donahue… Hiçbiri.

Aslında Indy 500, 11 yıl boyunca Formula 1 Dünya Şampiyonası’nın bir ayağına ev sahipliği yaparken birçok Amerikan bu yarışı kazanmıştı. Ama bu yarışta hiçbir zaman F1 ayarında araçlar kullanılmadı ve her zaman alışılmadık bir yarış oldu. Yarış tamamiyle oval düzende geçiyordu ama Formula 1 bir pist şampiyonasıydı.


James Hunt kalkışa hazırlanıyor.

1976 yılına geldiğimizde ilginç bir şekilde Amerika Birleşik Devletleri adını taşıyan iki yarış vardı. Watkings Glen’de ABD GP düzenleniyordu, Long Beach’de ABD Batı GP’si. Hatta Long Beach’deki yarış limana yakınlığı yüzünden “Batının Monaco’su” olarak değerlendiriliyordu. Long Beach yarışı Avrupalı kuzeniyle tümsekler ve beton duvarlar gibi birçok şeyi daha paylaştı. Ama ışıltıyı değil. Yarışlar o kadar ışıltılı geçmiyordu. Organizatörler yine de büyük bir tutkuyla yarış düzenlediler ve bazı lojistik sıkıntılara rağmen 1976 yılındaki yarış fena da geçmedi. Ama o gün griddeki tek Amerikan olan Andretti 15 tur sonra yarış dışı kaldı.

Ancak 77 sezonuna başlarken Parnelli’den Lotus’a transfer olması, Andretti’nin gelecek yılki yarışa çok daha iyi bir durumda gelmesine neden oldu. Kendi ülkesindeki yarışta Pennsylvania’nın tezenesi Cuma günü en hızlı turu elde eden kişi de olmuştu. Long Beach’de ibreler artık Andretti’yi gösteriyor gibiydi. Ama Jody Schechter de hemen gerisindeydi Andretti’nin. İki pilot arasında çekişme beklenirken, Cumartesi günü sıralamalara gelirken iki pilotu da geride bırakıp pole pozisyonunu alan Ferrari sürücüsü Niki Lauda olmuştu.


İki Ferrari sürücüsü Lauda ve Reutemann. Lauda zafer umutlarını tüketirken.

Pazar günü için tahminler yarışın bu üç pilot arasında geçeceğiydi. Önce Niki Lauda aradan çekildi. Lauda, pole’ü almıştı ama start çizgisi o kadar kötü bir yerdeydi ki aynı anda hem ışıkları gözleyip hem de devir ibresine bakamıyordu. Öyle de oldu. Lauda kötü bir start aldı ve gerilere düştü. İlk viraj dönüldüğünde üçüncü ve dördüncü sıradan kalkan Scheckter ve Andretti sırasıyla ilk iki sırayı paylaşıyordu.

Arka sıralarda James Hunt’ın McLaren’i de kazaya karışınca ilk üç sıra uçup gitmiş, arkalara kaos hakim olmuştu. Turlar geçtikçe Scheckter büyüleyici hızıyla uçup gidiyordu adeta. Andretti’nin hemen arka kanadında Lauda vardı ama geçiş için uygun farkı bulamıyor, bulabilse bile pist buna izin vermiyordu. 33. turda artık Lauda sıkılmış olsa gerek, Andretti’ye karşı zor bir atak yaptı. Başarısız olmasından öte, ön tekerine darbe aldı ve vibrasyon sorunu yaşamaya başladı. Bu yarışın ileriki aşamalarında başına bela açabilirdi.

Yarışın yarısına gelindiğinde Scheckter tur bindiriyor, trafiği yarıp geçiyordu. Arkadaki ikili onun peşini bırakmamakta kararlıydı ama Scheckter’ı durduracak güç o gün pistte değildi sanki.

Bitime 15 tur kala Scheckter savunmaya geçmiş, agresif sürmemeye başlamıştı. Pitlerden geçerken daha önce bir virajda savunma yaparken kilitlediği lastiğine doğru birkaç parmak doğrulttuğunu gören Scheckter, lastiğinin hava sızdırdığını anladı. Sızıntının kendisine yarışı bıraktıracak kadar büyük olmadığını biliyordu ancak liderliğine mal olacağının da farkındaydı.


Zafere giden Andretti.

Bu lastikle Scheckter çok fazla dayanamazdı. Kan kokusunu alan Andretti neredeyse her virajda saldırıyor, Long Beach’in geniş pistini Scheckter için cehenneme çeviriyordu. Sonunda geçmişti de. Pisti dolduran 65 bin Amerikan taraftar, ilk defa bir Amerikalının zafere yakın olduğunu hissetmiş ve çılgına dönmüşlerdi.

Bir tur sonra Lauda da Scheckter’ı geçip ikinciliğe yükseldi. Lastiği zarar görmemiş olsa Lauda Andretti’yi zorlayabilirdi. Ama onun da vibrasyon sorunu yüksekti.

Bütün bunlar bir araya geldi ve ilk defa bir Amerikan, Amerika’da yarış kazandı. 65 bin Amerikalı’nın sevinç çığlıkları arasında, hayaller gerçek olmuştu.

;;;