Daniel Ricciardo ve Johann Zarco, geçen sene üst sıradaki takımlarda yarışma şanslarını geri çevirerek uzun vadeli projelerde liderlik rolünü aldılar. Seçimleri, zamanla meyvelerini verebilir, ancak 2019 ikisi için de zorlu geçecek gibi.

Şöyle düşünün: Motor sporlarında mücadele ediyorsunuz, 30’lu yaşlarınızda kariyerinizde bir yol ayrımına yaklaşıyorsunuz. Sporda bir etki bırakmışsınız, en iyi takımların birinde yarışmışsınız, gerçek bir yıldız olarak ortaya çıkmışsınız, ancak hayaliniz olan ilk şampiyonluğunuzun yanına bile yaklaşamamışsınız.

Şu anki anlaşmanız sona ermek üzere ve koltuğa uygun birkaç kişi var. Üst sıralardaki bir takımdan size karşı kesinlikle bir ilgi var ve koltuk için fazla mücadele yok. Ancak oraya giderseniz, takımın favori çocuğuna ikinci sürücülük yapma şansınız oldukça yüksek. Eğer size sağlanan ekipmanlar şampiyonluk savaşı için yeterliyse, onun için de yeterli olacak. Ve o muhtemelen daha öncelikli tercih olacak.

Bu kadar fazla hayal kurmuyorsunuz, bunun yerine seriye yeni katılmış, muhtemelen yükselişte olan, bütçesi güçlü ve sizi projesinin merkezi yapmaya istekli olan bir üretici takımla iki senelik anlaşma imzalıyorsunuz.

Bu uzun vadeli bir proje. Bu yüzden makinenizin, alışkın olduğunuz şekilde rekabetçi olmayacağını biliyorsunuz. Ve bu iyi bir şey, çünkü ilk yarışınızda farkı göreceksiniz. Takım arkadaşı olmak istemediğin çocuk podyumda sırıtırken, siz orta grupta çamura batıyorsunuz. Sadece bu değil, aynı zamanda gereğinden az ilgi görmüş bir orta sıra sürücüsü olan yeni takım arkadaşınız sizi ilk mücadelenizde mağlup ediyor.



Kendisini geçtiğimiz hafta sonu Avustralya Grand Prix’sinde bu çıkmazda bulan kişi, Renault sürücüsü Daniel Ricciardo’ydu. Ancak bunların hepsi, MotoGP Katar Grand Prix’sinde KTM ile ilk yarışına katılan Johann Zarco için de geçerliydi.

Şimdi, eğer yeterince dikkatli incelerseniz ikisi arasındaki benzerlikleri açık şekilde görebilirsiniz ve Ricciardo ile Zarco’nun gittikleri yönün şu anki anlaşmalarını imzalamadan önce ne kadar farklı olduğunu göstermemek doğru olmazdı.

Avustralyalı sürücü, 2011’de gride katılmasından bu yana yedi galibiyet alırken, Zarco üçüncü sezonuna girdiği MotoGP’de henüz galibiyet alabilmiş değil. İkilinin yaşları da karşılaştırılabilir. Ricciardo, temmuz ayında 30 yaşına girecekken, Zarco da aynı ayda 29 yaşına girmiş olacak.

Evet, son hamlelerini arka planları farklıydı. Ricciardo, uzun süredir beraber olduğu Red Bull’da kalıp kalmama senaryosuyla karşı karşıya kalırken, takım onu tutmaktan mutlu olacaktı. Zarco ise bir bağımsız takım olan eski takımı Tech 3 ile gerçekçi bir şampiyonluk savaşı veremezdi.

Ricciardo’nun kararı bir şok olarak görünmesine rağmen, MotoGP’nin en kötü saklanan sırrı olarak KTM’nin Zarco ile ilgilenmesi, 2019/20 anlaşması daha imzalanmadan önce ortaya çıkmıştı.



Serideki ilk iki sezonunda ön sıralarda yer alan Zarco’ya MotoGP’nin ön sıra takımlarının ilgisi, Fransız sürücünün bağımsız Yamaha M1 ile fabrika sürücülerini utandırmasıyla oldukça fazlaydı. Ducati ve Suzuki’nin her ikisi de ilgi duyan takımlar arasındaydı ancak KTM’nin en iyi alternatifi Honda’ydı.

Honda’nın yeni takım patronu Alberto Puig, Dani Pedrosa’nın yerine geçmesi için agresif şekilde görüşmeler yapıyordu ve Zarco, Repsol destekli Honda fabrika takımını açık şekilde bir seçenek olarak kabul ediyordu ve bunu “bir tür rüya takım” olarak nitelendiriyordu.

Ve pist üzeri pozisyon anlamında, 2018’de Red Bull ile Renault arasında bir uçurum varken, Honda ile KTM arasındaki fark daha da büyüktü.

Sonuç olarak, her ikisi aynı tür kararı vermiyor ancak, ön sıra takımlarında iki numara olmak yerine uzun vadeli bir projenin merkezinde olmak için kararlarını büyük ölçüde aynı sebeplerden dolayı veriyorlar.

Ricciardo, Red Bull’dan ayrılması pek mümkün görünmüyorken, daha az başarılı bir takıma katılmanın ve bu takımı gridin önlerine taşımanın kendisine çekici geldiğini itiraf etmişti. Ona göre örnek, “tetiği doğru zamanda çekip” ön sıralardaki McLaren’i bırakıp Mercedes’e geçişiyle baskın bir güç haline gelmesiydi.

Ricciardo aynı şeyi Renault’da istiyor ve Zarco da aynı şeyi KTM’de istiyor. Ancak Zarco için daha uygun bir örnek olarak, Ducati’nin MotoGP’de yavaş yavaş gelişmesine yardım eden Andrea Dovizioso’yu gösterebiliriz.



Ancak, muhtemel takım arkadaşlarının da büyük bir rol oynadığı açıktı. Ricciardo, Max Verstappen’in kayırıldığını düşündüğünü hem röportajlarda hem de Netflix’in Drive to Survive serisinde belirtirken, Zarco Honda’nın beş kez dünya şampiyonu sürücüsü Marc Marquez’in takım arkadaşı olmaktan kaçınması için hiçbir sebebi olmadığını vurguladı. Ancak yönetim ekibi bunu olumlu karşılamadı.

Ayrıca Zarco’nun yeni bir motosiklete geçmesinin kendisi için çok zor olabileceği şeklinde yorumlar da vardı. Honda’yı seçmiş olsaydı sakin ve kullanıcı dostu Yamaha M1’den, agresif ve inatçı Honda RC213V’ye geçmiş olacaktı ve alışması uzun zaman alabilirdi. Ancak KTM RC16 da sakin bir motosiklet olmadığını kanıtladı ve Fransız sürücünün alışma süreci hâlâ devam ediyor.

Daha da önemlisi, yine de çok hızlı değil. Takım arkadaşı Pol Espargaro, KTM’nin 2018’den bu yana büyük bir adım attığına emin, ancak kendilerinden daha hızlı olan hâlâ dört fabrika ve 3 bağımsız takım var. Zarco bu konuda, “Yüksek performans verebilecek bir pakete şu anda sahip olamam, ancak bunu biliyor, kabul ediyor ve kendimi zorluyorum.” diyor.



Sahip olduğu paket, şu anda Espargaro için daha fazla şey yapıyor. 2017 ve 2018’de KTM’de yarışan İspanyol sürücü, Zarco’nun kendisinden daha iyi performans göstermesinin beklendiğini kabul etse de, sezon öncesinde ve Katar’da Zarco’nun üç sıra önünde 12. olmasıyla takımın lider sürücüsüydü. Honda’ya geçen ve belki de Zarco’nun sürebileceği motosikletle yarışan Jorge Lorenzo ise yarışı 13. bitirirken, aynı motosikletle yarış galibiyetini son ana kadar kovalayan ve şampiyonluk için favori olan Marquez’in podyumda olmasını kabul etmesi, Zarco için kesinlikle zor olacak.

Ancak Zarco en azından bir puan aldı. Ricciardo’nun Avustralya’da Renault için ilk yarışı daha ilk viraja gelmeden kanadının kırılmasıyla başladı ve Avustralyalı sürücü kısa süre sonra yarış dışı kaldı. Aynı Zarco gibi, Ricciardo da kendisinin yerine geçen Pierre Gasly’nin puan alamamasıyla cesaret bulmuş olabilir, ancak Verstappen’in üçüncülüğüyle mutlu olamaz.

Ricciardo ayrıca Red Bull’un yeni motor tedarikçisi Honda’ya gösterdiği övgülerden de hoşlanmayacak, özellikle de Renault takım patronunun Ricciardo’nun Honda hakkında şüpheleri olduğunu söylemesinden sonra.

Yeni Renault RS19, Ricciardo’nun takım arkadaşı Nico Hulkenberg’in ellerinde Avustralya’da güçlü bir hafta sonu geçirirken yarışı yedinci tamamlamıştı, ancak takım hâlâ podyumdan uzak gözüküyor. En azından KTM’nin, geçen sene ıslak zeminde gerçekleşen Valencia yarışında çılgın bir sürüş yapan Espargaro ile aldığı bir podyumu var.



Ricciardo ve Zarco için bundan sonra olaylar sadece iyiye gidebilir. Her ikisi de imzaları attıklarında uzun vadede edecekleri kazançlar için, kısa vadede acı çekeceklerini biliyordu.

Ve kısa vadede acı çekecekleri garanti gibi görünüyor. Ricciardo’nun tarafında Renault, dördüncü en iyi takım olmak yerine yine orta grup mücadelesinin ortasında görünüyor. RS19, Melbourne’de tek tur anlamında sekizinci en iyi araçtı. Bu, temsili olmamasına rağmen Fransız üreticinin F1’in “B sınıfı” denilen kısmında yine zorlu bir mücadeleye girişeceğini garantiliyor.

Ve üstteki takımlarla aradaki fark kapanmasına rağmen, hâlâ açık bir fark var ve Renault, özellikle Ricciardo’nun yerine gelen Gasly’nin Melbourne dışındaki pistlerde kaçınılmaz olarak daha güçlü olacağını da düşünürsek, hâlâ Ferrari, Mercedes ve Red Bull’a yetişmenin çok uzağında.

Aynı şey Honda’daki Lorenzo için de geçerli ve zaten Zarco’nun KTM takımı, Repsol Honda’dan daha düşük seviyede olan bağımsız LCR Honda ekibiyle bile mücadele etmekte zorlanıyor.

Acımasız derecede dürüst olmak gerekirse, iki yıllık anlaşmalarının sona ermesiyle ne Renault ne de KTM, Ricciardo’nun ve Zarco’nun geçmişte alıştıkları rekabet seviyesine ulaşmaları mümkün gözükmüyor.



Bu süre zarfında belirli temellerin oluşturulursa, geliştirmeler yapılırsa ve sözleşmeler uzatılırsa sorun olmaz ve bu ikili yaptıkları işlerin meyvesini alabilir. Ancak bunların hiçbiri, özellikle hâlâ belli olmayan 2021 kurallarıyla birlikte Ricciardo’nun durumu garanti değil.

İhtimaller, Ricciardo ve Zarco’nun taraftarlardan ve rakiplerden gelecek zorluklarla ve medyadan zor sorularla karşı karşıya kalacakları yönünde. Eğer kumar tutarsa hepsi bunlara değecek, ancak “tutarsa”. Ve sonuçta şampiyonluk şansı yakalayamazlar ve Honda veya Red Bull-Honda başarılı olursa, bu kararları birer hata olarak kalacak.

Yine de her ikisi de şansı hak ediyor. Profesyonel spor, her şeyden önce cesaret ve gösteri işi olmak kadar eğlence olarak ve güvenli şekilde oynamaktansa kumar oynamak olarak da değerlendirilmeli.

Bu yüzden ikinci bir tahmin ve eleştiri yapmak cazip gelse de, toplu olarak Ricciardo ve Zarco’ya karşı sabırlı olmalıyız. İleride ne olursa olsun, kesinlikle her ikisi de 2019’da zor bir yıl geçirecek gibi görünüyor. Ancak en azından bize, takip edeceğimiz yeni bir hikaye verdiler.



tr.motorsport.com