Fabio Quartararo ve Yamaha: Birlikte Geleceğe Devam Etmek Doğru Karar mı?

Fabio Quartararo’nun 2019 MotoGP sezonu için Petronas SRT ile anlaşması, 2018 yazında açıklandığında büyük şaşkınlık yaratmıştı. Genç Fransız pilot, Grand Prix kariyerine başladığında “yeni Marc Marquez” olarak lanse edilse de, Moto2 ve Moto3’teki yılları beklentilerin gerisinde kalmış ve bu ününü yitirmişti.

Resmi olarak Moto2’de yalnızca bir Grand Prix galibiyeti bulunan Quartararo’nun (2018 Japonya’daki ikinciliği teknik ihlal nedeniyle elinden alınmıştı) yeteneğine SRT yönetimi büyük inanç göstermişti. Quartararo’nun Grand Prix öncesi dönemdeki baskın performansının doğru ortamda yeniden ortaya çıkacağı düşünülüyordu.

Bu güven, Yamaha ile geçirdiği ilk sezonda hızla doğrulandı. 2019’da bir yıl eski M1 ile altı pole pozisyonu ve yedi podyum elde eden Quartararo, Marquez’i son turlara kadar zorladığı yarışlarla dikkat çekti.

2020 sezonu başında Yamaha, Quartararo’nun Valentino Rossi’nin fabrika takımındaki koltuğunun gerçek varisi olduğuna karar vererek 2021 için sözleşme imzaladı. 2020’deki üç galibiyet, Yamaha’nın bu kararını daha da güçlendirdi.

Quartararo, fabrika Yamaha takımıyla ilk sezonunda, 2021’de şampiyonluğa ulaşarak Jorge Lorenzo’dan bu yana takımın altı yıllık şampiyonluk hasretine son verdi. 2022’de ise motosikletin rekabetçi olmaması nedeniyle Pecco Bagnaia ve Ducati’ye karşı son ana kadar mücadele etse de, Yamaha için zor bir dönem başladı.

Fransız pilot, 2022 Almanya Grand Prix’sinden bu yana galibiyet alamadı ve Yamaha da aynı şekilde zaferden uzak kaldı. Quartararo, bu süreçte memnuniyetsizliğini gizlemezken, Yamaha onu 2025 ve 2026 sezonları için 12 milyon Euro’luk yüksek bir kontratla takımda tutmayı başardı.

Aprilia, iddialara göre 4 milyon Euro’luk bir teklifle Quartararo’yu ikna edemedi. 2024 yılı itibarıyla Aprilia, son 10 sezonda yalnızca dört Grand Prix kazanmış ve istikrarlı bir şekilde galibiyet mücadelesi verebileceğini henüz kanıtlayamamıştı.

2025 sezonu sonunda geriye dönüp bakıldığında, Quartararo’nun kararının yanlış olduğu ve maddi kaygılarla hareket ettiği yorumları yapılabilir. Ancak M1 üzerindeki performansı, takım arkadaşlarına kıyasla neden bu kadar ısrarcı olduğunu gösteriyor: Quartararo, ne kadar iyi bir pilot olduğunun ve bunun nasıl bir değerle karşılanması gerektiğinin farkında.

Bazı açılardan, bu özgüven dar görüşlü olarak değerlendirilebilir. Zira Marc Marquez, 2024’te Gresini Ducati’de galibiyet mücadelesi verebilmek için maaşından feragat etti. Ancak Marquez’in 2020’deki sakatlığı ve Honda’nın rekabetçi olmayan motosikletleri sonrası şüphelerin arttığı bir dönemde olduğu unutulmamalı.

2024’te 31 yaşına giren Marquez, şampiyonluk kazanabileceğini kanıtlamak için zamanının azaldığını biliyordu. Ducati’nin yaklaşık 3 milyon Euro’luk (primler hariç) kontratı, Marquez için uygun bir fırsat oldu. Ancak 2027 görüşmelerinde Marquez’in gerçek değerini talep edeceği öngörülüyor.

Aprilia’nın 2025’te attığı adımlar, Quartararo’nun kontrat kararını sorgulatıyor. Ancak Yamaha ile elde ettiği başarılar ve Max Bartolini’nin mühendislik vizyonu, Quartararo’nun Iwata’da kalmasını mantıklı kıldı.

Yamaha Son Yıllarda Quartararo’ya Fazla Bağlandı

Yamaha’nın son yıllardaki gerilemesi, Quartararo’nun griddeki en iyi pilotlardan biri olma konumunu sarsmadı. 2025 sezonu, Quartararo’nun şampiyonada dokuzuncu olarak ilk 10’a girmesiyle bu durumu pekiştirdi.

Quartararo, sürücüler klasmanında ilk 10’da yer alan tek Japon marka temsilcisiydi. Honda bir Grand Prix kazanıp birkaç podyum elde ederken, Yamaha ise sadece İspanya Grand Prix’sinde Quartararo ile ikinci olarak podyuma çıkabildi.

Sezon sonunda Quartararo, Yamaha’nın bir sonraki en iyi pilotu olan Jack Miller’a (Pramac Yamaha) 122 puan fark attı.

22 yarışlık sezonda Quartararo, 20 yarışta ilk 10’da sıralama turlarını tamamladı ve yalnızca bir yarışta Q2’ye kalamadı. Diğer üç Yamaha pilotu toplamda sadece bir kez ilk çizgiye çıkarken, Quartararo 10 kez ilk çizgide yer aldı ve bunların altısı pole pozisyonuydu.

Zayıf performanslı M1 ile 10 kez ilk 10’da finiş gören Quartararo, Miller’a karşı iki katı, Alex Rins ve Miguel Oliveira’ya karşı ise beş katı fazla ilk 10 sonucu elde etti.

Yamaha, elinde jenerasyonunun en yetenekli pilotlarından birini bulunduruyor. Ancak 2021’deki dünya şampiyonluğunun ardından Quartararo’nun kariyerinin en verimli yıllarında dört sezonu boşa harcadığı da bir gerçek.

Bu nedenle Quartararo’nun, Yamaha’nın piste çıkardığı motosiklet ve gelişim süreciyle ilgili eleştirileri zaman zaman sert olabiliyor. Ancak Yamaha, bugüne kadar Quartararo’nun markaya olan bağlılığını göz önünde bulundurduğunda bu eleştirileri tolere ediyor.

Yamaha, bu bağlılığa karşılık vermeye çalıştı. Max Bartolini’nin teknik direktör olarak göreve gelmesi, Quartararo’ya büyük motivasyon ve güven sağladı. Yamaha’nın V4 motor projesi ise Quartararo’nun geleceğini takıma bağlamak için atılmış cesur bir adım olarak öne çıkıyor.

Ancak sabırsızlık her iki tarafta da kendini göstermeye başladı.

Quartararo, bu yıl test ettiği motosikletten çok memnun olmadığını açıkça dile getirdi. Valencia’daki açıklamalarında eleştirilerini yumuşatsa da, V4’ün güçlü yanları konusunda çekimser kaldı ve sadece sürüş hissiyatını beğendiğini belirtti.

V4’teki temel sorun, ön taraf hissiyatının eksikliği. Bu, sıralı dört silindirli motorda Yamaha’nın en güçlü yönlerinden biriydi. Proje henüz çok başında olduğu için Yamaha, gelecek yılın ilk yarısı için herhangi bir beklenti belirlemiyor.

Ancak Quartararo, 2027 için pilot piyasasının çok hızlı hareket edeceğini ve Yamaha’nın kendisini ikna etmesi için bekleyecek zamanı olmadığını açıkça ifade etti.

Yamaha, Quartararo’suz Bir Geleceği Düşünmek Zorunda mı?

Quartararo’nun eski motosiklet ve V4 hakkındaki sürekli eleştirileri, Yamaha patronu Paolo Pavesio’yu rahatsız etti. Pavesio, Speedweek’e verdiği demeçte Quartararo’nun hayal kırıklığını “anladığını” belirtti ancak, “Hepimiz profesyoneliz ve aynı gemideyiz. Ona Yamaha’da yarışma fırsatı sunduk ve o da kabul etti… Sürekli kamuoyu önünde şikayet etmek, şirketin taahhüdüne yardımcı olmuyor.” dedi.

Son haftalarda Yamaha’nın sabrının azaldığı ve Quartararo’nun V4 projesine fazla odaklandığı görülüyor. Quartararo, anlaşılır şekilde hemen rekabetçi bir paket istiyor. Ancak Yamaha, bunun şu an için mümkün olmadığını açıkça belirtiyor.

Sözleşme görüşmeleri yaklaşırken Yamaha bir yol ayrımında. Quartararo’ya şu an sunabileceği tek şey daha fazla para ve uzun vadede V4 projesinin başarılı olacağı vaadi.

Quartararo, paranın en iyi motosikleti garanti etmediğini artık biliyor ve Marquez’in yaşadıklarından ders çıkaracağı kesin.

Quartararo, MotoGP kariyerinde Ducati ve Aprilia gibi şu an gridin en iyi motosikletlerine sahip takımlardan gelen teklifleri reddettiğinin de farkında. Eğer bir fırsat doğarsa, üçüncü kez kaçırmak istemeyecektir.

2027’de 850cc motorlara geçişle birlikte, hangi takıma gitmenin en doğru karar olacağı adeta bir piyango olacak. Ancak şu anda galibiyet potansiyeli en düşük motosikletin Yamaha olduğu açık. Yamaha, Quartararo’yu takımda tutmak istiyorsa, bunu yalnızca V4’ün doğru şekilde geliştirileceği ve bu başarının 850cc motorlara taşınacağı ihtimaliyle yapabilir. Ayrıca Toprak Razgatlıoğlu’nun Pirelli lastiklerinin sırlarını erken çözmesi de önemli bir avantaj olabilir.

Bununla birlikte, Honda, Ducati ve Aprilia’nın son yıllarda gösterdiği gelişim, 2027’de bu markaların bir anda geriye düşeceğini hayal etmeyi zorlaştırıyor. Son lastik tedarikçisi değişikliğinde en çok etkilenenin yine Yamaha olduğu da unutulmamalı.

Eğer Yamaha gelecek yıl hızlanamaz ve 2027’ye iyi bir başlangıç yapamazsa, iki taraf arasındaki gerilim daha da artacak.

Bu nedenle, Yamaha belki de bir zamanlar düşünülemez olanı yapıp Quartararo ile yolları ayırmak zorunda kalabilir.

Yamaha, 2021’de Maverick Vinales ile yaşadığı süreçte, mutlu olmayan ve daha rekabetçi bir motosiklette olması gerektiğine inanan bir pilotun takımda olmasının atmosferi iyileştirmediğini deneyimlemişti.

V4 projesinde tüm pilotların aynı hedefe odaklanması gerekiyor. Alex Rins ve Jack Miller son yıllarda şampiyonluk mücadelesi vermedikleri için beklentilerini daha kolay yönetebiliyorlar. Ancak Yamaha, V4’ün gelişimi için en iyi pilotunun geri bildirimine ihtiyaç duyuyor.

Quartararo’nun odağı sadece sonuçlar olursa, bu durum V4 projesini yavaşlatabilir. Özellikle Toprak Razgatlıoğlu’nun MotoGP’ye alıştığı ve 2027 motosikletinin geliştirilmesine katkı sağladığı bir yılda bu risk daha da artıyor.

Yamaha, Honda örneğine bakarak, yıldız pilotunu kaybetmenin uzun vadede fayda sağlayabileceğini görebilir. Marquez’in ayrılığı 2023 sonunda Honda için bir dönüm noktasıydı.

Marquez’e ödenmeyen bütçe projeye aktarıldı. 2024 sonunda Honda, teknik direktör olarak Romano Albesiano’yu ve güçlü test pilotu olarak Aleix Espargaro’yu kadrosuna kattı. 2025’te ise Jorge Martin ve Pedro Acosta gibi isimlerle görüşecek kadar rekabetçi hale geldi. 2027 öncesinde Honda, pilot piyasasında önemli bir oyuncu olurken, Quartararo’nun adı da bu takımla anılmaya başlandı.

En iyi pilotundan maksimum verim alan bir takımdan ayrılmak, markanın daha dengeli bir motosiklet geliştirmesine de yardımcı olabilir; Honda bunun en iyi örneği.

trf1.net