Red Bull uzun bir bekleyişin, Renault’yu uzun süre bekletişin ardından bombayı patlattı ve Honda güç üniteleri için iki yıllık anlaşma yaptığını açıkladı.

Başlarda Renault’nun, Red Bull’a motor vermek istemeyebileceği yönündeki söylentilerle başlayan sürecin hızlıca Renault’nun tedarik için Red Bull’un peşinden koşmasına dönüşmesine şahit olduk. Red Bull da çoğu kararı gibi çok konuşulacak bir yola girdi ve 12 yıllık Renault birlikteliklerini sonlandırmaya karar verdi.

Helmut Marko, Honda’nın Kanada GP’ye getirdiği motor güncellemesinin 0.3 saniyeye bedel olduğunu söyledi. Kararın alınmasında mühendislik detaylarının önemli olduğu söylense de, Red Bull’un ücretsiz motor alma ve tekrar fabrika takımı olma gibi avantajları da olacak gibi görünüyor.

Peki Red Bull bu kararı verirken, Honda’nın üç yıl boyunca McLaren’ın başına açtığı sorunların kendi başına da gelebileceğini hiç düşünmedi mi?

Bana göre Red Bull, Honda ile başlayacağı yolculuğunda çok zor zamanlar geçirecek. Bu yazıda da bunu anlatacağım.

Honda’nın geçmiş başarıları



Biraz tarih dersi. 1964’te kendi takımı ile Formula 1’e giren Honda’nın peş peşe geçireceği beş yılda elde edebileceği şey sadece iki galibiyet olmuştu.

1983’te Spirit ile başlayıp Williams, Lotus ve McLaren ile devam ettikleri zamanlarda ise ilk seneleri haricinde 1992 sonuna kadar her sezon en az bir galibiyet ve altı üreticiler şampiyonluğu almayı başardılar.

Japon şirketin en akılda kalıcı dönemi ise 1988’den 1991’e kadarki dört sezonda McLaren ile yaşadıkları baskınlıkları oldu.

2000’den 2005’e kadar süren altı yıllık süreçte ise BAR/Jordan ortaklıkları hiçbir zafer elde edemedi.

Zaten çok da başarılı olduğu söylenemeyen üretici, 2006’dan 2008’e kadar da fabrika takımı olarak bulunduğunda da tek bir zaferle yetinmek zorunda kaldı, sonrasını da biliyoruz.

McLaren-Honda’nın yeniden doğuşu



2014 yılında Ron Dennis, kendi takımını kuran Mercedes’ten uzaklaşması gerektiğini düşünüyordu, çünkü fabrika takımı ile aynı motoru alamayacağından emindi.

Bu yüzden yeni arayışlara giren büyük patron, hibrid kurallar ile ilgilendiği anlaşılan Honda ile devasa bir motor tedariki anlaşması imzaladı.

Bu süreçte Honda sadece McLaren’a motor tedarik edecek, motorları bedava vermenin yanında takım bütçesine önemli bir yardımda bulunurken, geri getirilen Fernando Alonso’nun da maaşını ödeyecekti.

2015’te birlikte pistlere çıkacak ekibin tek bir hedefi vardı: Dünya şampiyonluğu. Bunun ilk senelerinde geleceğine de gerçekten inanmışlardı.

Sezon öncesi testlerde ise gerçekler acı şekilde olmaktan çok daha kötü şekilde yüzlerine vuruldu. Motor sadece “birkaç yüz” beygir zayıf değil, aynı zamanda da bırakın bir yarış mesafesini, peş peşe 5-6 tur atamayacak kadar dayanıksızdı.

McLaren ise bu acıya üç sezon boyunca katlanmak zorunda kaldı.

Başarısızlığın altında yatan sebepler



Ron Dennis ve McLaren ekibi başarıya hemen ulaşma konusunda kendinden o kadar emindi ki, Honda’ya çok net ve zor bir görev yüklediler.

McLaren şasisi “sıfır beden” adını verdikleri ve arka kısmı inanılmaz dar bir tasarıma sahip olacaktı ve Honda da kendisi için belirtilen sınırlar içinde çalışacak bir motor geliştirmek zorundaydı.

Motor bloğunun çok dar bir alana yerleştirilmesi McLaren için yeterli değildi, güç ünitesi aynı zamanda çok daha az soğutma gereksinimi altında çalışmalıydı. Bu da Honda’nın rakiplerine göre çok daha yüksek sıcaklıklarda çalışan bir motor geliştirmesi ile mümkün olacaktı.

Hayal edilen performans rakamları başta olmak üzere, “sıfır beden” tasarımından etkilenen güç ünitesinin dayanıklılığının da olması gereken yerden çok uzakta olduğunun ortaya çıkması çok uzun sürmedi.

Bu başarısızlıkta Japon kültürünün Avrupa ve özellikle de Formula 1 kültüründen çok farklı olmasının da payı vardı. Anlatması zor olmakla birlikte, Japonların bir işi yapma süreçleri Avrupa insanlarına göre oldukça farklıydı ve aralarında farklı bir tür iletişim ve hiyerarşi işliyordu.

McLaren ve Honda mühendisleri arasındaki iletişim bozukluğunun zirve yaptığı olay ise şu olmuştu; McLaren mekanikerleri, garajda motoru çalıştırmadan önce defalarca Honda mühendislerinden hazır mesajını almalarına rağmen kendi işleri olmadığı halde yaptıkları incelemelerde motora yağ konulmadığını fark etmişlerdi.

Böyle bir iletişim ve mühendislik ortamında, sürekli hızlı çalışmaların yapıldığı ve çözümlerin üretildiği Formula 1’de başarılı olmak elbette mümkün değildi.

Red Bull da bu sorunları yaşayabilir mi?



McLaren bu işkenceye üç yıl dayandı ve sonunda Red Bull, Toro Rosso, Renault ile birlikte bir masaya oturup, Ross Brawn’ın da eşliğinde herkes için iyi olacağı düşünülen çözüme vardılar.

Toro Rosso ile motor değişimine giden McLaren, Red Bull’un yarışlar kazandığı Renault motoruna kavuşurken, Red Bull da Toro Rosso’ya alternatif bir motor sağlamış oldu.

McLaren’ın yeni Renault döneminde hayal ettiği başarılara ulaşamaması başka bir makalenin konusu, ancak Toro Rosso, Honda ile önceki zamanlara göre çok da kötü denemeyecek zamanlar geçiriyor ve Bahreyn’de dördüncü olarak geri dönüşlerindeki en büyük başarıya imza attılar.

Honda’nın McLaren döneminde başarılı olamamasının sebeplerinden yukarıda bahsetmiştik. Peki Red Bull da McLaren ile aynı sorunları yaşayabilir mi?

Bunun için Red Bull’un geçmişte Renault motorlarını çalıştırma şekline bakmamız bize ipuçları verecektir. Takım, üst üste dört şampiyonluk elde ettiği 2010-2013 arasında V8 Renault motorlarını çok farklı şekilde paketlemiş ve sıcaklık toleranslarının bir miktar üstünde çalıştırmayı göze alarak üstün aerodinamik verimler elde edebilmişti.

Red Bull’un bugün bile mevcut tasarımında sınırları zorladığını ve Renault fabrika takımından daha fazla motor sorunu yaşadığını göz önüne alacak olursak, takım başarısını devam ettirebilmek için de Honda güç ünitelerini de aynı şekilde kullanmak isteyecektir.

Bu da Honda’yı şu an soğutma ve tasarım olarak çok rahat olduğu Toro Rosso’dan alıp, McLaren günlerinde başlarına bela olan sıkı paketleme ve kısıtlı soğutma altında çalışmak zorunda kaldığı günlerine geri götürebilir.

Ortaya çıkması muhtemel sorunlar karşısında Red Bull nasıl mı davranacak? Elbette tüm suçu Honda’ya yıkacak ve kendisi hiçbir sorumluluğu üzerine almayacak. Tıpkı daha önce McLaren’ın yaptığı gibi.

Red Bull Honda’ya geçerken neye güveniyor?



Renault’nun giderek güçlendiği ve yavaş da olsa toparlandığını görüyoruz. Red Bull’un endişelerinden biri de kendi fabrika takımına da sahip olan Renault’dan eşit motorlar ve işbirliği alamayacağını düşünmeye başlaması olarak görünüyor.

Ancak olaylara diğer taraftan da bakmak gerekiyor. Büyük takımlar için 1-2 sene hiçbir şey demek, gelecekte başarılı olabilmek için bu kadar süreyi çöpe atmaya hazırlar.

Red Bull, 2021’de gelecek yepyeni araçlar ve motor kurallarına hazırlık yapıyor. Honda anlaşması da bu yüzden 2 yıllık yapıldı. Takımın isim sponsoru Aston Martin, Ferrari’den koparttığı önemli mühendisler ve Cosworth’ün desteği ile birlikte 2021’de motor tedarikçisi olarak Formula 1’e dönmeyi gözden geçiriyor ve döndüklerinde de Red Bull’a tedarik yapacaklar.

Bu zamana kadar Red Bull’un ihtiyacı olan şey ise Honda’dan gelecek para, ücretsiz güç üniteleri ve belki bir miktar güç ünitesi detay bilgisi olacak. 2019 ve 2020 sezonlarını 2021’e hazırlanarak geçirecek olan takım, bu süreçteki olası performans sorunlarını çoktan göze almış olmalı.

tr.motorsport.com