Bir öfke anıydı. Enzo Ferrari 1964 yılında meşhur Ferrari kırmızısını terk etme kararı vermişti. Takımının bir daha İtalya’nın ulusal renginde yarışmayacağına yemin etmişti.

Ne olursa olsun Enzo’nun bu tehdidi uzun süre yaşayamadı. Ama yine de, bize güzel bir hikayesi olan iki yarış bıraktı. Şahlanan at 1964 sezonunun son iki yarışında mavi renkte araçlar kullanmıştı.

Mesele aslında epey politikti. Ferrari; FIA ve İtalyan motor sporları federasyonuyla savaş halindeydi. Meselenin 1962 yılına kadar gittiği düşünülüyor. Ferrari 250 GTO’nun GT yarışlarına, yani LeMans gibi yarışlara katılması için bazı şartları sağlaması gerekiyordu. İtalya’da dönemin kuralları, bir üreticinin yarışabilmek için o modelden ticari amaçlarla 100 adet üretmiş olması gerektiğini şart koşuyordu. Ferrari bu rakamın epey gerisindeydi. Ama Enzo’nun bir planı vardı.

Bir rivayete göre Enzo Ferrari, FIA yetkililerinin aklını çelmenin güzel bir yolunu bulmuştu. GTO araçları önce bir yerde gösteriliyor, sonra Enzo yetkililere birer kahve ısmarlıyor ve o esnada araçların yerleri değiştirilip sanki farklı araçlarmış gibi gösteriliyordu. Nihayetinde FIA yarışmak için yeterli sayıda araç sayıyordu. Ama tabii ki ortada o kadar araç hiç yoktu.

1964 yılına gelindiğinde FIA, 250 LM modeli için yarışma onayı vermemişti. Çünkü hem Ferrari’nin bu kadar aracı üretecek kapasitesinin olmadığı biliniyordu hem de Ferrari’nin sicili zaten bu konuda kirliydi.

Enzo, İtalyan federasyona gitti. Yanında federasyonunu görmek istiyordu, üstelik bu saçma kararın sebebi de İtalyan federasyonunun kıstaslarıydı. Enzo Ferrari, umduğunu bulamadı. Öfkeden deliye dönen Enzo, bir daha asla İtalya’nın ulusal rengi olan kırmızı renkle yarışmayacağını söylemiş, kendini İtalya’dan koparmıştı.



Enzo gerçekten dediğini yaptı. Formula 1’de ve LeMans’da yarışması için gerekli lisansları federasyona iade etti ve asla kırmızı renkle yarışmayacağına yemin etti. Bu, o dönem alışılmadık bir şeydi çünkü o günlerde takımların renkleri yoktu. Her takım hangi ülkeden geliyorsa o ülkenin ulusal rengini kullanıyordu. Enzo Ferrari ve İtalya arasındaki ipler eriyordu.

Bir yandan o yıl sezonun son iki yarışına girerken Ferrari pilotu John Surtees şampiyonluğun favorisiydi ve lisansı olmayan bir Ferrari onu yarışlara sokamazdı. Öyle de oldu. Ferrari ne Watkins Glen’de, ne de Meksika’da yarışabildi. Bunun yerine Enzo Ferrari, iki pilotunu başka bir takımla birlikte gride yerleştirdi.

Bu takım North American Racing Team’den başkası değildi ve Ferrari’nin Amerika topraklarında yayılmasını sağlayan takımdı. Yani bir nevi Ferrari’nin Amerikan takımıydı.

Sürücüler için hiçbir şey değişmedi. Tıpkı önceki yarışlardaki gibi Ferrari 158’leriyle yarıştılar. Sadece artık İtalya’nın kırmızısı değil Amerika’nın mavisine boyanmıştı araç.

Surtees Watkins Glen’de ikinci oldu. Meksika’da da şampiyonluğu elde ettiğinde dünyanın hem iki hem dört tekerde şampiyon olmuş tek pilotu oldu. Ve aynı zamanda, mavi bir Ferrari’yle şampiyon olmuş tek insandı dünya üzerinde.

Bu iki rekor da -tabii ki- hala kırılamadı.

;;;