Bundan tam 21 yıl önce aynı duyguları canlı olarak yaşamış biri olarak bu satırları yazmak oldukça zor aslında benim için. Zor çünkü Ayrton Senna'nın pist üzerinde hayatını kaybetmesinden sonra yine pist üzerinde aldığı yaralar yüzünden hayatını kaybeden ilk pilot Jules Bianchi. Hatta 1950 yılında başlayan F1 dünya şampiyonasının tarihinde 21 yıllık uzun arada bir kaybın yaşanmadığı tek dönemi bu üzücü kaza ile kaybettik. Ama şu da varki bu Formula 1 sahnesinin içinde hayatını kaybeden gladyatörlerin hepsinin inanılmaz insanlar olduğunu ve ünlerinin her geçen gün daha da büyüyerek devam ettiği bilinen bir gerçek. Jules'in alesinin yaptığı açıklamanın ilk cümlesi bu gerçeği bize hatırlatan ve tüylerimizi diken diken eder nitelikteydi. Aile bu durumdayken başta Japonya'da ki hastane ekibi olmak üzere Jules'in hayatını kaybettiği Nice hastanesinde ki doktorlar olmak üzere onun arkadaşlarına dostlarına fanlarına hemen hemen herkese şükranlarını iletip onun nasıl bir savaşçı olduğunu ve hiç vazgeçmediğini açıkladılar.

Jules sonuna kadar savaştı. Acımız çok büyük ve tarif edilemez…

Bianchi geçen yıl Japonya'nın Suzuka pistindeki Dunlop virajında kaza yapan Adrian Sutil'in aracını kaldırmakla görevli olan bir taşıyıcı araca çarparak ağır şekilde yaralanmış ve komaya girmişti. Yaklaşık 126 km hızla aracının kontrolünü kaybedip 6.5 tonluk taşıyıcı araca yandan çarptı. Tabi başta FIA ( Uluslararası otomobil federasyonu ) olmak üzere geniş çapta bir araştırma yapılmış hatta 300 sayfanın üzerinde kazayı açıklayan bir rapor yayınlanmıştı. FIA yarışı erken başlatmamak ve kaza anında güvenlik aracını piste sokmamakla Jules Bianchi ise araçta bulunan kaza kayıt cihazından alınan telemetri verilerine bakılarak anlaşılan ve sarı bayraklar altında yeteri kadar yavaşlamamak ile suçlanıyordu. Görünüşe göre bu kazada kimse masum değildi. Bununla birlikte FIA harekete geçmiş ve bu yıl uygulamaya koyduğu VSC ( Sanal güvenlik aracı uygulaması ) başlatmıştı. Ayrıca pist güvenliği ile ilgili bir çok değişiklikte halen yapılmaya devam ediyor. Ama hiçbir önlem ne şimdi ne de gelecekte motor sporlarında ki bu riski minimum seviyeye çekse bile malesef tam olarak ortadan kaldırmaya yetmiyor yetmeyecekte…

Bunca aydir mücadele ettiği yaşam savaşını dün gece kaybetti Jules Bianchi. Tıpta diffuse axonal injury ( Beyin sinirlerinde ki hasar ) olarak tarif edilen ve kazada aldığı darbe ve yaralanmalara bağlı olarak girdiği komadan çıkamadı ve 25 yaşında ki genç pilot Nice'te yattığı hastanede hayatını kaybetti. Herkesin aklında elbette 2014 yılında Monaco'da bir enkaz yığını olan aracı MR-03 ile aldığı dokuzunculuk ve takıma ilk puanlarını getiren an vardı kuskusuz. 2011 yılında sadece 21 yaşındayken Scuderia Ferrari'nin test pilotluğunu yapmış 2013 yılının en iyi çaylak pilotu seçilmiş Ferrari'nin meşhur sürücü akademisinde ki göz bebeği pilotlarından birisiydi. 2012 yılında Force India takımının test pilotluğunu yaptıktan sonra 2013 sezonunda bir yıl sonra Ferrari motoru kullanacak olan Marussia takımına kendini geliştirmesi için yollanmıştı. Kayıp aslına bakarsanız o kadar büyük ki muhtemelen gelecekte Ferrari'nin kırmızı tulumlarını giyip şampiyonluğu kucaklayan bir pilotu kaybettik belki de. Jules Bianchi safkan yarışçı bir aileden geliyordu. Büyük babası Mauro Bianchi tam üç kez GT kategorisinde şampiyon olmuş bir pilottu dahası amcası Lucien Bianchi 1968 Lemans 24 saati kazanmış safkan bir yarışçıydı. Ayrıca ne ilginçtir ki yarışçı bir aileden gelen Jules Bianchi'nin amcası Lucien'in kaderi de 1969 yılında bir test sırasında bir yıl önce zafere ulaştığı yerde Fransa'nın La-Sarthe pistinde ki Mulsanne düzlüğünde bir telgraf direğine çarparak son buluyordu. Muhtemelen önümüzde ki hafta Macaristan'nın Hungaroring pistinde tıpkı 1994 yılında Monaco'da ki ne benzer duyguları yaşayacağız. Belki 17 numaralı cebin boş kalmasına ya da sezon sonunda 17 numaranın emekli edilmesine kadar gidebilecek olan bir sürece hep beraber şahit olacağız. Ama en önemlisi de 1994 yılında kuralların ve güvenliğin adeta boyut değiştirdiği o yıllara dönüp büyük yeniliklere tartışmalara tanıklık edeceğiz. Son bir kaç yıldır Formula 1'de tartışılan kapalı kokpit uygulamasının belki de önümüzde ki yıllarda kurallara girdiğini göreceğiz. Formula 1 güvenliğini her türlü detayı inceleyerek iyileştiren ve iki yıl önce hayatını kaybeden ünlü doktor Sid Watkins'i arama telaşına gireceğiz belki de kim bilir ? En önemlisi de tıpkı 20 sene önce olduğu gibi güvenliğin herşeyin önüne geçeceği sezonlara doğru yol alacağız. Ama herşeyden öte kendimizi sürekli Jules yaşasaydı ne yapardı sorusunun asla varolamayan cevabını ararken bulacağız ya da üç kez dünya şampiyonu efsane Sir Jackie Stewart'ın o sözünü hatırlayıp kafamızı gökyüzüne kaldırıp kendimizi teselli ederken bulacağız soğuk bir yarış akşamının sonunda..

Racing drivers never die. Their spirits are too strong and they never go away

Yarış pilotları ölmez. Ruhları öylesine güçlüdür ki asla gidemezler...

Huzur içinde uyu Jules..

Korhan SAVRAN
Eski FIA-TOSFED F1 TK
F1 Yorumcusu