Formula 1'de en büyük savaşlar takım içinde yaşanır. Nasıl mı? Serhan Acar'ın kaleminden okuyun.

F1’deki en klişe laflardan birisidir bu: En büyük rakibin, her zaman takım arkadaşındır. Sonuçta her takımda tamamen aynı ekipmanla yarışan iki pilot var ve özellikle işler kötü gittiğinde, pilotların en büyük karşılaştırma kriteri takım arkadaşı haline geliyor. Takım arkadaşına karşı mücadeleden galip ayrılmak, hele devamlı üstünlük kurmak, bir pilotun özgüvenini çok arttıran bir durum. Mesela Ferrari’deki Alonso’nun konumu, kendine güveni, takım üstündeki etkisi ve hakimiyetinde; son dört senede Massa’yı, bu sene de Raikkonen’i denize dökmesinin büyük payı var.

Çok kısa bir an için şöyle bir senaryo kuralım. Günlük hayatta yaptığınız, yani en iyi bildiğiniz işi, kendi ofisinizi veya iş yerinizi hayal edin. Size yönetim tarafından bir iş veriliyor. Bu işin süresi yaklaşık 100 dakika sürecek. İki haftalık da bir hazırlık süreniz var. Ve bu işi, sizinle tamamen aynı konumda, aynı unvanda, aynı ekipmana (dosya, evrak, bilgisayar, masa, internet bağlantısı vs) sahip bir meslektaşınızla beraber aynı anda yapacaksınız. Üstelik tüm şirketin gözü önünde ve herkes sizi izlerken… Sürenin sonunda ölçülebilir bir şekilde, yönetim ve diğer iş arkadaşlarınız tarafından, ikinizden birisinin daha iyi olduğuna karar verilecek. Okurken bile stresiniz arttı değil mi?

Peki işi biraz daha zorlaştıralım. Bu 100 dakikalık sürede, 10 farklı şirkette 20 farklı insan daha; benzer ekipmanlarla (ama bazılarınınki sizden daha iyi, bazılarınınki sizden daha kötü) aynı işi yapmaya çalışacak. Ve sonunda siz de dahil, işi yapan toplam 22 kişi değerlendirilecek. Üstelik bu değerlendirme, iki haftada bir, senede toplam 19 kez yapılacak. Baskıyı, zorluğu, stresi hayal edebiliyor musunuz?

Peki diyelim sene sonu değerlendirmesinde 18. geldiniz. Aslında içten içe, kendi işinizde, yetenek ve beceri açısından bu 22 kişinin en iyisi olduğunuza inanıyorsunuz (düşünce tarzı tanıdık geldi herhalde). Ama işler yolunda gitmedi sene boyu ve 18. oldunuz. Yönetime ve iş arkadaşlarınıza karşı neden 18. olduğunuzu anlatırken; diğer şirkettekilerin daha iyi ekipmana sahip olduğu bahanesini kullanabilirsiniz. Peki ama ya sizin şirkette, aynı ekipmanla aynı yarışmaya giren meslektaşınız 13. olduysa ve patronunuz bu performansı göre sizinle ‘devam veya tamam’ diyecekse? Ne anlatacaksınız?

Zormuş değil mi? İşte buna benzer, ama çok daha büyük bir baskı altındaki F1 pilotları için, başarılı gözükmenin ilk şartı takım arkadaşını mağlup etmek. Önemli olan sene sonu klasmanındaki puanlar olsa da; bazen podyuma çıkmak, bazen de sıralama turlarında takım arkadaşını geçmek, büyük farklar yaratabiliyor.

Senenin ortasına geldiğimiz şu günlerde, takım içi savaşlarının durumuna bakmakta fayda var. Bu karşılaştırmada, sıralama turlarında alınan grid cezalarını dikkate almadığımızı; yarış sonuçlarında ise her iki pilotun birden finiş gördüğü yarışları saydığımızı söyleyelim.

Geçtiğimiz seneki klasmana göre gidersek, şampiyon Red Bull’da Daniel Ricciardo’nun, Sebastian Vettel’e karşı beklenmedik bir üstünlük kurduğunu görüyoruz. Avustralyalı pilot, sıralama turlarında 6-3, yarışlarda ise 6-0 önde. Yani son şampiyon Vettel, bu sene Ricciardo’nun önünde bir yarış bitiremedi henüz. Ayrıca Ricciardo’nun bir zaferi ve toplam dört podyumuna karşın, Vettel sadece iki kez podyuma çıkabildi.

Şampiyonluk yolunda ilerleyen Mercedes’te Lewis Hamilton ve Nico Rosberg’in her adımı büyük bir ilgiyle takip ediliyor. Sıralama turlarında Rosberg 5-4 önde. Ancak yarış performansında Hamilton’ın 5-2’lik bir üstünlüğü var. Ayrıca kazanılan yarış sayısında da Hamilton 5-3 önde.



Kış aylarında en çok merak edilen takım içi savaşı, Ferrari’nin iki eski dünya şampiyonu pilotu Fernando Alonso ve Kimi Raikkonen arasındaki mücadeleydi. Ama bu cephede Alonso, hala otomobiline alışamamış gözüken Raikkonen’e karşı büyük bir üstünlük kurmuş durumda. Cumartesi günlerinde 7-2 önde olan Alonso, beraber finiş gördükleri tüm yarışları da (8 tane) Raikkonen’in önünde bitirdi. İspanyol pilot bir kez podyuma çıkarken, Raikkonen 7.likten daha iyi bir derece yakalayamadı.

Geçen senenin dördüncüsü Lotus’ta, Romain Grosjean, Pastor Maldonado’ya karşı önde. Fransız pilot sıralama turlarında 8-1, yarışlarda 3-1 önde olduğu gibi; takım şu ana dek aldığı sekiz puana da imza atmış durumda.

McLaren cephesinde Jenson Button ile çaylak Kevin Magnussen arasında ilginç bir mücadele var. Sıralama turlarında durum 5-4 Button lehine. Yarışlarda ise Button’ın tecrübesi, kendisine 6-2’lik bir üstünlük getirmiş durumda. Her iki pilot da, birer kez podyuma çıktı.

Force India’da, hızı ve istikrarı ile Nico Hulkenberg ileride olan isim. Sezonun tüm yarışlarından puan çıkartan Hulkenberg, Cumartesi günlerinde 7-2 önde olsa da, yarışlarda durum 3-3. Puan tablosunda durum 63-28 Hulkenberg lehine; ancak Bahreyn’de takıma beş sene sonra ilk podyumu getiren pilot Perez oldu.

Williams’ta Valtteri Bottas, şanssız bir sezon geçiren Felipe Massa’ya üstünlük kurmuş durumda. Sıralama turlarında 5-4, yarışlarda 4-2 olan Bottas; ayrıca takımın bu seneki iki podyumunu da elde eden isim oldu. Puan tablosunda 43 puanlık fark olsa da, performans olarak Massa o kadar geride değil.

Toro Rosso’da Jean Eric Vergne ile Danil Kvyat arasında ilginç bir mücadele var. Sıralama turlarında Vergne 5-4 önde. Her iki pilot sadece üç kez birlikte finiş görebildiler ve bu yarışların ikisini Kvyat önde bitirdi.

Sezonun sorunlu ve henüz puan alamayan takımı Sauber’de Esteban Gutierrez Cumartesi günlerinde 5-4 önde. Yarışlardaki durum ise 2-1 Adrian Sutil’in lehine.

Marussia Monako’da Jules Bianchi ile tarihini ilk puanlarını almıştı. Bianchi sıralamada turlarında 7-2, yarışlarda da 5-1 ile takım arkadaşı Max Chilton’a büyük üstünlük kurmuş durumda.

Sezonun sonuncu takımı Caterham’da ise Kamui Kobayashi tecrübesiyle, çaylak takım arkadaşı Marcus Ericsson’un önünde. Sıralamada 7-3 olan tablo, Pazar günlerine 3-1 şeklinde yansımış durumda.

İşte takım arkadaşlarının, yani F1’deki en büyük rekabetin durumu böyle. Bakalım ikinci yarıda, bu tablo ne kadar değişecek?