Formula 1'de iki zaferi bulunan Fransız Jean-Pierre Jabouille hayatını kaybetti.

Formula 1 dünyası Jean-Pierre Jabouille'in vefatının yasını tutuyor. Fransız pilot, 80 yaşındaydı ve taraftarlar onu, F1'de kazandığı birkaç zaferle hatırlıyordu.

1 Ekim 1942'de dünyaya gelen Jabouille, kariyeri boyunca pek de dayanıklı olmayan araçlarla mücadele etmesine rağmen en iyi Fransız sürücüler arasında kabul görüyor.

Paris'te dünyaya gelmesinin ardından gerçek anlamda ilk kez 1966 yılında Monza 1000 km'ye katılarak ismini duyurdu. 1967'de Fransa Formula 3'te mücadele eden Fransız sürücü, 1968'de François Cevert'in gerisinde ikinci oldu. 1969 yılında Alpine'nin gelişim pilotu oldu ve Formula 2'nin yanı sıra spor otomobil şampiyonalarında birkaç yarışa katıldı.

1970 yılında Formula 2'de sadece 2 puanla 16. olurken, 1972 yılında Mantorp Park'ta ilk podyumunu elde etti. 1973 yılında sadece üç puan alabilirken, 1974 yılında Hockenheim'da kariyerinin ilk Formula 2 zaferine ulaştı. Sezonu 20 puanla dördüncü sırada tamamlarken, kariyerinin en iyi Formula 2 sonucunu elde etti.

O yıl Fransa'da Iso-Marlboro ile Formula 1 yarışına katılırken, sıralama turlarında derecesi yavaş kaldı ve yarışa katılamadı. Ayrıca Avusturya'da Surtees kendisine yarış koltuğu verdi fakat o hafta sonunda da yarışa katılamadı. Jabouille, bir yandan da spor otomobil şampiyonasında yarışmaya devam etti. 1973'ün ardından 1974 yılında da Le Mans 24 Saat'i üçüncü bitirdi.

1975 yılında Alpine ile bağlarını koparan Fransız sürücü, Elf'in desteğini aldı. O yıl Formula 2'de tam sezon yarıştı ve sezonu bir galibiyet ve üç podyumla beşinci sırada noktaladı. Kariyerinin ilk Formula 1 yarışına da ilk kez o yıl çıktı. Tyrrell aracının direksiyonuna geçen Fransız sürücü, 21. başladığı yarışta 12. sırada finiş gördü.

1976 yılında tamamen Formula 2'ye odaklandı. Sezon boyunca Vallelunga, Mugello ve Hockenheim'da zafere ulaşırken, toplamda yedi podyum alarak 53 puanla şampiyonluğa ulaştı. Artık Jabouille için Formula 1 kapıları gerçek anlamda açılmıştı.

Jabouille, 1977 yılı için yeni 1.5 litrelik turbo motorunu geliştirme konusunda Renault Formula 1 takımıyla sözleşme imzaladı. Gelişiminden sorumlu olduğu RS01 ilk kez 1977 Britanya Grand Prix'sinde piste çıktı ancak motor dayanıksızdı ve 21. başladığı yarışta turbo sorunuyla finiş göremedi. Sonrasında Hollanda'da 10. başladığı yarışta finiş göremezken, İtalya ve Amerika'da motor sorunları yüzünden yine yarış dışı kaldı. Sorunlarla dolu sezonun ardından ertesi sezon Renault ile tam zamanlı olarak yarışmaya başladı.

Güney Afrika'daki sıralama turlarında altıncı olarak iyi bir iş yaptı ancak hem orada hem de Amerika'da motor sorunları yüzünden finiş göremedi. Monaco finiş gördüğü ilk yarıştı ancak 10. oldu. İsveç ve İtalya arasında tam yedi kez yarış dışı kaldı. Bunların altısı motor sorunu yüzündendi. Buna karşılık sıralama performansı hep etkileyiciydi. Avusturya'da üçüncü olurken, İtalya'da bir başka üçüncülük daha aldı. En iyi yarış performansı ise Kuzey Amerika Grand Prix'siydi. Dokuzuncu başladığı yarışta dördüncü olan Fransız sürücü, kariyerinin ilk puanını alarak büyük bir başarıya imza attı.

Sezonu Kanada Grand Prix'sindeki 12.likle tamamlarken, ertesi yıl Renault ile ikinci tam sezonuna çıktı. Jabouille o yıl harika anlar yaşadı, ama üzüntülü anlar daha fazlaydı. Ayrıca o zamana kadar sadece bir araçla yarışan Renault, 1979'de Rene Arnoux için ikinci bir araç da hazırladı.



Sezonun ilk yarışında motor sorunu yaşayan Jabouille, Brezilya'da onuncu olurken, Güney Afrika'da kariyerinin ilk pole pozisyonunu aldı. İspanya ve Belçika'da finiş göremezken, Monaco'da 20. başlayıp sekizinci oldu. Fransa ise oldukça harika bir yarıştı. Pole pozisyonunu kazanan Jabouille, kendi evindeki yarışta ilk sırada finiş gördü ve hem kendisinin hem de Renault'nun ilk Formula 1 zaferini aldı. Bu aynı zamanda Formula 1'de turbo motorlu bir aracın kazandığı ilk yarıştı.

O yıl Almanya ve İtalya'da iki pole pozisyonu daha almasına rağmen, Fransa'dan sonra yapılan yedi yarışın hiçbirisinde finiş göremedi. Bunların büyük kısmı motor sorunlarından kaynaklanıyordu. Nispeten başarılı geçen yılın ardından Renault ile devam etti. Sıralama turlarında harika bir performans gösteren Fransız sürücü, yine dayanıklılık sorunlarıyla boğuştu.

Brezilya ve Güney Afrika'da iki pole pozisyonu kazandı ve arka arkaya dört yarışın sıralama turlarında ikinci oldu. Ancak yedi yarışa ilk iki sıradan başlamasına rağmen sadece Batı Amerika ve Avusturya'da finiş gördü. Batı Amerika'da onuncu olurken, Avusturya'da ikinci başladığı yarışta kariyerinin ikinci zaferini elde etti. Bu onun F1'deki son zaferiydi.

O yıl tam 11 kez yarış dışı kalan Fransız sürücü, Kanada Grand Prix'sinde oldukça büyük bir kaza yaptı ve bacağını kırdı. Kaza süspansiyon sorunu yüzünden olmuştu. Ayrıca Jabouille, kazadan önce Ligier'le 1981 yılı için sözleşme imzalamıştı.

Sakatlığı yüzünden 1981 yılının ilk iki yarışını kaçırdı. San Marino ile yarışlara geri döndü ve toplamda 3 yarışa katılırken, hiçbirisinde finiş göremedi.

Kısa bir süre sonra emekli olurken, 1982'de Ligier/Talbot'un yöneticisi haline geldi.

Jabouille, 1980'lerin sonunda motor sporlarına dönerken, 1989 yılında Le Mans 24 Saat'i beşinci bitirdi. 1991, 1992 ve 1993 yılında üç kez daha bu yarışa katılırken, 1992 ve 1993'te Peugeot'da Mauro Baldi ve Philippe Alliot ikilisiyle üçüncü oldu.

1994'te Peugeot Sport'un direktörü haline geldi. Bununla birlikte McLaren ve Jordan'a Formula 1'de motor sağlayan Peugeot pek de başarılı yıllar geçirilmedi ve sonrasında görevden alındı.

Jabouille, Formula 1'de 49 Grand Prix'ye katılırken bunların sadece 12'sinde finiş gördü. O 12 yarışın ikisini kazandı ve üçünden puanla ayrıldı.

tr.motorsport.com