Araç üreticisi Lola, motor sporlarında büyük bir başarıya sahipti. 1997'de Formula 1'e büyük bir umutla girdiler. Ama bu giriş tam anlamıyla fiyasko oldu.

Kağıt üstünde her şey gayet mantıklı duruyordu: Lola T97/30 şasisi, Ford Zetec-R V8 motoru ve en önemlisi MasterCard'ın büyük şirket desteği. Ancak F1 takımları kağıt üstünde yarışmıyorlar ve gerçeklikte Lola çok kötü bir durumdaydı.

Takımın kurulmasındaki en önemli proje, Mastercard'ın takımı desteklemekteki en önemli kozu olan "F1 Club" projesiydi. Bu projenin çok hızlandırıldığı gerçeğini unutmamak lazım - yapılan asıl plandan tam tamına 1 sene önce tanıtılmıştı. Banka rakibi olan HSBC'nin F1'e Stewart Grand Prix ile girmesi, bu süreci hızlandırmıştı. Bununla beraber kaçırılan bir nokta ise Stewart'ın Ford ile uzun süreli bir fabrika desteği ilişkisi olmasıydı.

Araç çok ama çok yavaştı ve aracın sürücüleri olan Vincenzo Sospiri ve Ricardo Rosset'ye kendilerini göstermek için çok küçük bir şans vermişti.


Vincenzo Sospiri, Lola T97/30 Ford

IndyCar temelli şasi, Ford V8 motorunun dizaynına göre geliştirilmemişti. Al Melling'in Lola markalı bir V10 tasarlaması gerekiyordu - ancak bu hiçbir zaman gün yüzüne çıkmadı.

Forti takımının 1996'da spordan çekilmesi ile beraber Ford'un müşteri motoru yardımlarına yetişmişti, ancak takım dayanıklılık ile boğuşuyordu - Santa Pod'da yapılan düzlük sürüşünde bile zorluk çekmişlerdi. Bununla beraber rüzgâr tüneli testi için zaman yoktu.



Eski FIA Formula 3000 şampiyonu Sospiri, sıralamalarda elinden geleni ortaya koydu, ancak yarışmak için gereken %107 kuralına uymamıştı.

Uğursuzca bir şekilde Lola kurucusu Eric Broadley, aracın Londra'daki tanıtımında "%107 kuralı aslında bayağı büyük bir fark. Eğer bunun içine giremiyorsak bu işin içinde olmamalıyız." demişti.


Eric Broadley, Lola Takım Patronu, bir misafir, Ricardo Rosset, Lola ve Vincenzo Sospiri, Lola

Garip bir şekilde Sospiri, hayatında bir kere bile yarışa çıkamaması konusunda Jacques Villeneuve'ü suçlamakta: "Eğer o (Jacques Villeneuve) o kadar iyi bir pole turu atmasaydı, ben de yarışa girme hakkını kazanırdım."

Yapılan incelemelerde Sospiri'nin attığı tur, neredeyse Villeneuve'ün turundan 12 saniye daha yavaştı ve Arrows sürücüsü Pedro Diniz de %107 kuralından ötürü yarışa katılma hakkını küçük bir farkla kaçıran şanssız isimlerden biriydi.

Ancak Tom Walkinshaw'un itirazları ile beraber Diniz, antrenman seansıyla gösterdiği hızı ile beraber - temposu çok düşük olan Lolaların aksine - yarışa katılma hakkını elde etmişti.


Ricardo Rosset, Mastercard Lola T97/30

"Ricardo benden 1.5 saniye yavaştı." diyerek kendini avutan Sospiri ekledi: "Araç, sürüş için kullanılabilecek en iyi araç değildi."

"Silverstone'da 12 turluk bir test yaptık, bu kadar. Aracı virajlarda sürmek çok zordu ve aerodinamik yol tutuş eksikliği vardı. Düzlükte bile araç sağa sola gidiyordu. Hiç kimse bunun neden olduğunu bilmiyordu."

Rosset ise deneyimini şu şekilde özetledi: "Çok zordu, bunun da zor olacağını biliyordum. Çok fazla soruna sahiptik. Araçta yere basma gücü yoktu ve çok sürtünme vardı. En büyük problemimiz ise araç için basit ayarlara sahip olamamamızdı, bu yüzden ayarları tahmin ediyorduk ve hatalı çıktığında biraz panikliyorduk."



Bir sonraki yarış olan Brezilya GP'sinde ise sorunlar gittikçe arttı. Tekrardan yarışma şansı ile piste çıkan Sospiri'nin F1 hayali tuhaf bir şekilde sonlandı. Araçta tempo olmaması ile beraber bankada da para yoktu!

Hatta projenin tamamı 6 milyon poundluk borca girmişti ve tüm şirket birkaç hafta sonra tasfiye edilmişti.

"Takımın artık olmadığını Perşembe sabahı, hafta sonu başlamadan önce bir Brezilyalı gazeteden öğrendim." diyen Sospiri ekledi: "Gazetede 'Lola artık yok' yazıyordu, bu yüzden 'Neler oluyor?' diye düşündüm ve Ricardo'yu (sağ üstte bulunan kişi) aradım ve bunu doğruladı. O kamyonun içindeydi ve kamyonun kapatılacağını söylemişti, bu yüzden ondan eşyalarımı ve kaskımı almasını istedim!"

"Piste gittim ve her şeyin üstü örtülmüştü. Her şey bitmişti."


Lola Mastercard Takımı araçlarını yarıştan çekti

Benetton, Ligier ve Simtek gibi takımlar ile test yapmasına rağmen Sospiri'nin F1 kariyeri, bir sıralama seansı sonrasında tamamlanmıştı.

Kariyeri hakkında konuşan Sospiri şunları söyledi: "Gayet iyi bir anlaşma gibi duruyordu. Benetton ile olan test anlaşmamı yırttım ve onlarla dört seneliğine anlaştım. Bir sonraki sene için motorlarını yapma planları vardı, ama bütçeleri yoktu."

"Bana söyledikleri hiçbir şey doğru değildi. F1'de bu durum olduğunda, bunun gerçeğini bulmak uzun sürmüyor."

Bunun yerine Sospiri, yönünü Amerika'ya döndürdü ve IndyCar'da ile beraber sportscar kategorilerinde yarıştı. O senenin Indy500'ünde yarışan Sospiri, ilk sıralardan yarışa başlayacaktı ve önünde sadece Are Luyendyk ve Tony Stewart vardı. Sportscar kategorisinde Ferrari 333SP ile iyi bir başarı yakalayan Sospiri, kaskını asıp emekli olduktan sonra ise aralarında Luca Filippi'nin de bulunduğu pek çok sürücünün ve takımların menajerliğini yaptı.

tr.motorsport.com