Her gün bir pilotu incelediğimiz "Günün Pilotu" kategorisinde, bugünkü konuğumuz Patrick Tambay.

Patrick Tambay, 25 Haziran 1949'da Paris'te dünyaya geldi. On yaşından itibaren kayak yapmaya başladı ve Fransa Ulusal B Takımı'na katıldı. 1970 yılında Amerika'ya taşındı ve burada Kiki Cutter ile tanıştı. Onunla romantik bir ilişkisi vardı. Sonrasında kayağın kendisini tatmin etmediğini düşünmeye başladı ve antrenman yapmak için alternatif bir spor aradı. 1970 yılında Paul Ricard pistinin açılışında yer aldı ve otomobil dünyası onu etkiledi. 1972'de Volante Elf'e katılmak için kayak yapmayı tamamen bıraktı. Volante Elf'Te zafere ulaşan Fransız sürücü, böylelikle Formula Renault'da tam sezon yarışmasını sağlayacak maddi kazancı elde etti ve o yıl şampiyonayı ikinci sırada bitirdi.

Ertesi yıl Elf tarafından desteklenen Tambay, Avrupa Formula 2 Şampiyonası'nda mücadele etmeye başladı ve şampiyonayı yedinci sırada bitirdi.

1975 ve 1976 yılında Formula 2'de yarışmaya devam eden genç pilot, March Engineering ile katıldığı 1975 yılında 36 puanla şampiyona ikincisi oldu. İlk zaferini Nogaro'da alırken, o yıl beş podyum elde etti. Özellikle 1976 yılında yeni 6 silindirli Renault motoruna sahip olan Martini Racing'le anlaştı ve şampiyonluğun favorisiydi. Ancak o yıl beş yarıştan puansız ayrılınca, 1 galibiyet ve 6 podyum aldığı yılı 39 puanla üçüncü bitirdi.

1977 yılında Haas'la Can Am şampiyonluğunu kazanan Tambay, 1977 Fransa Grand Prix'si için Surtees'in direksiyonuna geçti ancak yarışa katılamadı. Britanya ve sonrasındaki yarışlar için Theodore Racing Ensign takımından teklif alırken, Ford Cosworth V8 motorlu araçta yarışmayı kabul etti. İlk yarışında finiş göremezken, hiç de iyi olmayan N177 ile Almanya'da altıncı olup ilk puanını aldı. Hollanda Grand Prix'sinde 12. sıradan başladığı yarışın 36. turunda üçüncülüğe yükselirken, bitime iki tur kala yakıtı bitti ve olası bir podyumu iki tur kala kaybetti. Buna rağmen o yarışın klasmanında beşinci sırada yer aldı.

Sonrasındaki yarışlar kendisi için zordu ancak Kanada Grand Prix'sind 16. sıradan başlayıp beşinci olmayı başardı. Zorlu araca rağmen gösterdiği bu performans F1 dünyasının dikkatini çekiyordu.



1978'de Gilles Villeneuve, Mclaren'dan ayrıldı ve Ferrari'ye geçti. McLaren yeni bir sürücü aradı ve sonuç olarak Tambay'da karar kıldı. Tambay yeni takımı McLaren'la için inişli çıkışlı bir yıl oldu. İlk yedi yarışta sadece Arjantin'de puan alabilirken, İsveç'te dördüncü olup kariyerinin en iyi sonucunu yakaladı. Britanya'da altıncı olurken, İtalya'da beşinci ve Amerika'da altıncı oldu. James Hunt'ın aksine Tambay sezon boyunca hiç podyum alamadı ve sezonu ancak 14. sırada tamamlayabildi.

1979 yılı daha da kötüydü, hatta tam anlamıyla faciaydı. Sezon boyunca katıldığı 15 yarışta hiç puan alamadı. Toplamda dokuz kez yarış dışı kalırken, en iyi sonucu benzini bittiği Britanya Grand Prix'sindeki yedincilikti.

1980 yılı için F1'de koltuk bulamayan Tambay, Lola ile CanAm'da geçti ve burada 9 yarışta 6 galibiyet alarak şampiyon olmayı başardı.

Şampiyonluğun ardından yetenekli olduğunu bir kez daha gösterdi ve Theodore ile Formula 1'e döndü. O yılki ilk yedi yarışa Theodore ile çıktı ve ilk yarış olan Amerika'da altıncı olup o yılki ilk puanını aldı. Fransa Grand Prix'si ile birlikte Ligier'e geçti ama aldığı en kötü kararlardan birisiydi.

Ligier'le sekiz yarışa çıktı ve hiçbirisinde finiş göremedi. 1982 yılında CanAM'a geri döndü ve ilk yarışta pole pozisyonunu kazandı. Bununla birlikte Gilles Villeneuve, 1982 yılında üzücü kazayla hayatını kaybedince, Ferrari boşta olan Tambay'a teklif götürdü ve Fransız sürücü Ferrari ile yarışmaya başladı. İlk yarışına altıncı başlayıp sekizinci olurken, Britanya'da 13. başladığı yarışta üçüncü sırada finiş görerek kariyerinin ilk podyumunu aldı. Fransa'da beşinci başlayıp dördüncü oldu. Almanya'da ise unutulmaz bir hafta sonu geçirdi. Beşinci başladığı yarışta kariyerinin ilk zaferine ulaştı. Villeneuve'ün yerini alan Tambay, sadece birkaç yarış sonra kariyerinin ilk zaferine ulaşmıştı. Duygusal bir zaferdi.

Avusturya'da dördüncü olurken, İtalya'da üçüncü başlayıp ikinci oldu. Bu performansının ardından ertesi yıl Ferrari'de tam zamanlı olarak yarışmaya başladı. Sezona beşincilikle başlarken, Amerika'da kariyerinin ilk pole pozisyonunu almasına rağmen yarış dışı kaldı.Fransa'da dördüncü olurken, San Marino'da üçüncü başladığı yarışta zafere ulaşarak o yılki ilk ve tek zaferini aldı.

Monaco'da dördüncü olurken, Belçika'da ikinci sırada finiş gördü. Kanada ve Britanya'da arka arkaya iki üçüncülük alırken, Almanya ve Avusturya'da arka arkaya iki pole pozisyonu alarak dikkatleri üzerine çekti. Fakat her iki yarışta da motor sorunlarıyla finiş göremedi. Hollanda ve İtalya'da ikinci/dördüncü olurken, Güney Afrika'da pole pozisyonunu kazanmasına rağmen turbo sorunuyla yarış dışı kaldı. Tambay güçlü bir yıl geçirmişti ancak takım arkadaşı Rene Arnoux'nun sonuçları kendisinden daha iyiydi. Arnoux sezonu üç galibiyet ve yedi podyumla üçüncü sırada tamamlarken, Tambay bir galibiyet ve beş podyumla dördüncü oldu.

Sezon sonunda koltuğunu Michele Alboreto'ya kaptırırken, Renault'ya geçiş yaptı.

Fransız takımla çıktığı 15 yarışta 10 kez finiş göremedi. Brezilya ve Almanya'da beşinci olurken, Hollanda'da altıncı oldu. En başarılı yarışı ise kendi evi Fransa'ydı. Pole pozisyonundan başladığı yarışta ikinci olan Tambay, inişli çıkışlı yılın ardından ertesi sezon Renault'daki ikinci tam yılını geçirdi. Ancak oldukça benzer bir sezondu. İlk üç yarışta iki podyum almasına rağmen, sonraki 12 yarışta sadece bir kez puan alabildi. Bunun üzerine de takımdan ayrıldı.

1986'da Lola takımına geçiş yaparken ilk yedi yarışta altı kez finiş göremedi. Macaristan'da altıncı başlayıp yedinci olurken, o yılki ilk ve tek puanını Avusturya'da beşinci olarak aldı.

Zorlu bir araçla iyi bir yıl geçiremedi ve sezon sonunda Formula 1'e veda etti.

1989'da World Sportscar Championship'e katıldı ve Le Mans 24 Saat'i dördüncü bitirdi. Ayrıca o yıl Dakar Rallisi'ne katıldı ve üçüncü oldu.

Yarışmayı bırakmasının ardından 1994 yılında Michel Golay ile ortaklık kurarak Larrousse takımında görev aldı ancak sezon sonunda bu görevinden tamamen ayrıldı.

Formula 1 kariyerine dair istatistikler:

İstatistik	Elde ettiği sonuçlar
Yarış	114 Grand Prix
Yarıştığı takımlar	Renault, McLaren, Ferrari, Lola, Ligier, Ensign, Theodore
Yarıştığı motorlar	Ford Cosworth, Renault, Ferrari, Matra, Hart
Galibiyet	2 galibiyet
Pole pozisyonu	5 pole pozisyonu
En hızlı tur	2 en hızlı tur
Podyum	11 podyum
Puan	103 puan
Lider gitme	195 tur liderliği
Yarış dışı kaldığı yarış	61 yarış dışı (%53.51)
En başarılı olduğu yarış	Almanya ve San Marino (1 galibiyet)

tr.motorsport.com