Her gün bir pilotu incelediğimiz "Günün Pilotu" kategorisinde, bugünkü konuğumuz Eddie Cheever.

1958 yılında Phoenix'te dünyaya gelmesine rağmen çocukluğu Roma'da geçti. Babası onu Monza'daki bir spor otomobil yarışına götürdüğü zaman henüz sekiz yaşındaydı. Bundan kısa bir süre sonra karting yarışlarına başladı ve 15 yaşında hem İtalya hem de Avrupa Karting Şampiyonası'nı kazandı.

Bu performansıyla tek koltuklu yarış kariyeri başlarken, 1975'te Formula 3'te Gunnar Nilsson ve Rupert Keegan'a karşı önemli zaferler aldı. Sonrasında Formula 2 takımlarından Ron Dennis Project For team'e katılarak, 1976, 1977 ve 1978 yıllarını burada geçirdi. 1977'de Rene Arnoux'nun gerisinde ikinci olarak en iyi sonucunu elde etti.

1977'de 2 galibiyet ve 6 podyum alırken, 1978'de üç podyum yakaladı. Cheever, 1977 yılının sonunda Formula 1 dışındaki en umut verici sürücü olarak kabul görüyordu. Bu başarılı sezonun ardından 1978 yılında hem hem Formula 1 hem de Formula 2'de yarışmaya başladı.

İlk Formula 1 yarışına 20. doğum gününden çok kısa bir süre sonra çıktı. Theodore takımıyla Arjantin ve Brezilya'da piste çıktı ancak araç yarışa katılabilecek hızda olmadığı için sıralama turlarında elendi.

Sezonun üçüncü yarışı olan Güney Afrika'da bu kez Hesketh'le piste çıktı. Sıralama turlarında 24. olup yarışa katılma hakkı elde etti ancak yarışı tamamlayamadı. Kalan F1 yarışlarına katılmazken, tamamen Formula 2'ye odaklandı.

1979 yılında Formula 2 takımlarından Project Four'dan ayrıldı ve İtalyan Osella takımıyla anlaştı. BMW motorlu araçla üç galibiyet alıp sezonu dördüncü sırada tamamladı. Bu galibiyetleri Silverstone, Pau ve Zandvoort'ta elde etti. Böylelikle 1976 yılı hariç F2'de yarıştığı her sezondan galibiyetle ayrılmış oldu.

1980 yılında Formula 2'de devam etmek istemedi ve artık tek odak noktasının Formula 1 olacağını söyledi. Bundan ötürü Osella'dan gelen yarışma teklifini kabul etti. Ancak Amerikalı sürücünün dönüşü pek de parlak olmadı. İlk altı yarışın dördünde yarışa katılabilecek kadar hızlı bir araca sahip değildi. 10 yarışın sıralama turlarında ilk 22'ye girip yarışa katılma hakkı elde etti, ancak bunların dokuzunda yarış dışı kaldı.

Kanada Grand Prix'si sıralama turlarında 14. olarak kariyerinin en iyi sıralama sonucunu yakaladı. İtalya ise finiş gördüğü ilk ve tek yarış oldu.

1981 yılı için rekabetçi bir koltuk istiyordu ancak 1980 yılı çok zor geçtiği için kendisine ilgi gösteren büyük bir takım yoktu. Fakat alt kategorilerde elde ettiği başarıların etkisi devam ediyordu ve bu performans Ken Tyrrell'ın dikkatinden kaçmamıştı. 1981'de kendisine güvenerek yarış koltuğunu Amerikalı sürücüye verdi.

İlk yarış olan Amerika'da sekizinci başlayıp beşinci oldu. Belçika'da altıncı olurken, Monaco'da beşinci oldu. Ayrıca Britanya'daki yarışa 23. sıradan başlamasına rağmen iyi bir yükselişle dördüncü sırada finiş gördü. Sezon boyunca podyuma çıkmasa da, beş yarıştan puanla ayrılarak sezonu 10 puanla 12. sırada tamamladı.

Ertesi yıl Ligier takımına geçiş yaparken, kendisi için hem iyi hem de kötü bir yıl oldu. İlk 9 yarışın 7'sinde finiş göremezken, finiş gördüğü Belçika'da üçüncü olarak kariyerinin ilk podyumunu yakaladı. Amerika'da ise güçlü bir ikincilik alıp, kendi evinde podyuma çıkmış oldu. Ayrıca İtalya'da altıncı ve sezonun son yarışı olan Las Vegas'ta üçüncü oldu.

Sezonu üç podyumla tamamlayan Cheever'ın yeni durağı Renault oldu. Fransız takımın kendisine olan ilgisinden memnun olan Cheever, teklifi kabul etti ancak yanında Alain Prost vardı. Renault her ne kadar şampiyonluk hedeflese de, Cheever tam sekiz kez yarış dış kaldı. Fransa'daki sıralama turlarında ikinci olup en iyi sonucunu yakalarken, yarışı üçüncü sırada bitirdi.

Belçika ve İtalya'da iki kez daha üçüncü oldu. Kanada Grand Prix'sine ise ikinci sırada yer aldı. Cheever o yıl kariyerinin en iyi şampiyona sonucu olan yedinciliği kazandı. Ama Renault hem sürücüler hem de takımlar şampiyonluğunu kaybetti ve Cheever takımdan gönderildi. Şampiyonluğu iki puanla kaybeden Alain Prost da McLaren takımına geçiş yaptı.

Cheever için en iyi teklif Benetton Alfa Romeo'dan gelmişti ve 1984 yılı için orada yarışmayı kabul etti. Fakat işler pek de yolunda gitmedi. Araç hem yavaş hem de bir o kadar dayanıksızdı. İlk yarış Brezilya'da o yılki en iyi sonucu olan dördüncülüğü yakaladı. Sezonu boyunca dört kez yarış içerisinde benzini bitti. Sezon boyunca 13 kez yarış dışı kalmasına rağmen ertesi yıl takımda kalmaya devam etti.


Eddie Cheever, Alfa Romeo 184T

1985'te değişen bir şey olmadı. Hatta işler daha da kötüye gitti.Tam 12 kez yarış dışı kalırken, neredeyse hepsi Alfa Romeo motorundan kaynaklanıyordu. En iyi sonucu Amerika'daki dokuzunculuğu oldu ve sezonu puansız tamamladı.

1986 yılında tam zamanlı bir F1 koltuğu bulamazken sadece Amerika'da Ford Cosworth motorlu Lola ile piste çıktı ancak o yarışta da tekerlek sorunuyla finiş göremedi. O yarış öncesinde Patrick Tambay sakatlanmıştı ve takımın bir pilota ihtiyacı vardı. Başlangıçta Mario Andretti'ye teklif yapıldı ama teklifi reddetti. Sonrasında oğlu Michael'ın direksiyona geçme ihtimali görüşüldü ancak onun da FIA lisansı yoktu. Bu yüzden koltuk Cheever'a gitti.

1987 yılında Arrows takım patronu Jackie Oliver'dan teklif alırken, Derek Warwick'in takım arkadaşı olmayı kabul etti. İkili eşit şartlarda mücadele ettiler. 1987 Arrows A10 hızlı bir araçtı ama dayanıksızdı. Cheever, bitirdiği tüm yarışlarda ilk dokuz içerisinde yer aldı ancak bitirdiği yarış sayısı sadece altıydı. Belçika ve Meksika o yılki en iyi sonuçları oldu. Tam 10 kez yarı dışı kalırken, ertesi yıl takımla ikinci yılını geçirdi.

İtalya'da beşinci sıradan başladığı yarışta üçüncü sırada finiş görüp, Arrows'la ilk podyumunu elde etti. Aslında 150 litrelik yakıt deposunda 151 litre bulunduğu tespit edilince neredeyse diskalifiye ediliyordu. Sonrasında kapsamlı bir inceleme yapıldı ve tankın 149 litre olduğu görüldü. Böylelikle podyum ona gitti. O yıl Meksika ve Belçika puan aldığı diğer iki yarış oldu.

Amerikalı sürücünün F1'deki son yılı 1989 yılıydı. Arrows A11'in direksiyonunda 15 yarışa katıldı. Sıralama turlarında adeta sürünen bir aracı vardı. Ama bitirdiği tüm yarışlarda ilk dokuz içerisinde yer aldı. Amerika'da 17. başlayıp üçüncü olarak kariyerinin son podyumunu yakaladı.

Kariyerinin büyük çoğunluğunda finiş göremeyen Cheever genellikle yavaş araçlarda mücadele etti. Kullandığı hızlı araçlar da çoğu zaman dayanıksız oldu. Yani F1 kariyerinde şans çoğu zaman ondan yana değildi.

Amerikalı sürücü 1980 ve 1981'de Le Mans 24 Saat'e katılıp ikinci olmuştu. Ayrıca 1986, 1990-2002, ve 2006'da CART/IndyCar'da yarıştı.

Bu süreçte seride beş galibiyet almayı başarırken, 1996-1997 ve 2000 yıllarında üçüncü oldu.

1998 yılında Indy 500'ü Team Cheever Oldsmobile'le kazandı.

Formula 1 kariyerine dair istatistikler:

İstatistik	Elde ettiği sonuçlar
Yarış	132 Grand Prix
Yarıştığı takımlar	Arrows, Alfa Romeo, Renault, Tyrell, Ligier, Osella, Hesketh, Lola, Theodore
Yarıştığı motorlar	Ford Cosworth, Megatron, Alfa Romeo, Renault, Matra
Galibiyet	0 galibiyet
Pole pozisyonu	0 pole pozisyonu
En hızlı tur	0 en hızlı tur
Podyum	9 podyum
Puan	70 puan
Lider gitme	0 tur liderliği
Yarış dışı kaldığı yarış	84 yarış dışı (%63.64)
En başarılı olduğu yarış	İtalya ve Belçika (2 podyum)

tr.motorsport.com