Kiriş kanadının yasaklanması ve üst kanat planyasının 20 mm aşağı çekilmesinin ardından takımlar için arka kanatların tasarımı artık daha da önemli hale geldi. Kiriş kanadının (beam wing) kaybı hem yapısal hem de aerodinamik anlamda genel tasarımı etkiledi.

Bunun sonucu olarak da takımlar bu bölümdeki kaybı minimize edebilmek için farklı çözümler bulmaya çalıştılar. Duruma Ferrari açısından bakacak olursak çarpışma yapısının hemen üstüne iki dikey kanatçık (1) yerleştirilmiş ve egzoz yerleşimi için merkez noktasından 100 mm genişletilmiş.

Rakiplerinin kazandıkları avantajı gördükten sonra geçtiğimiz yıl pek çok farklı tasarımı deneyen Ferrari, arka kanadın uç kısımlarında iki yarık (2) kullanmış. Böylece uç plaklarını daha etkin kullanarak kanadın her iki yanında basınç gradyan akımı üretmeyi amaçlamış. Bu bölümde lastiklerin ön bölümünde oluşan hava akımını yapısı ile uç plakalarının birbiriyle etkin çalışması önem kazanıyor ki bu anlamda F14T her iki uç plakasında da son derece derin yarıklara sahip.

İtalyan ekip, arka kanadın kuyruk kısmında daha muhafazakar davranarak F138'den çizgilere yer vermiş. Selefinin aksine bu yıl iki yerine tek dikey kanatçık bulunan uç plakası (3) downforce'u artırmakla kalmıyor aynı zamanda başlangıçtaki vortex etkisinin oluşmasını geciktiriyor.