Mattia Binotto'nun Ferrari Formula 1 takım patronu olarak görevinden istifa etmesi, gitmesini isteyen birçok kişiyi memnun etse de bu kararın sonucu takım için vahim olabilir.

Binotto, her ne kadar 2022'de öne çıkan Ferrari'nin dayanıklılık sorunları ve strateji hataları konusunda kolay bir hedef haline gelse de, takımın yeniden önlere dönmesini sağlayan şey onun gözden kaçan ve pek dikkat edilmeyen özellikleriydi.

Takımın şampiyonluk mücadelesi verebilmek için gereken mükemmellik hakkında bazı zor dersler öğrendiği bir sezonun ardından, yeni bir patronun gelişinin sonuçları çok büyük olabilir.

Motorların, araçların ve bunların işleyişinin teknik yönlerinin yanı sıra F1 padoğunun, FIA'nın ve medyanın siyasi entrikalarını anlayan bir takım patronu olarak Binotto'nun görev alanı, griddeki belki de en yüksek baskı altındaki iş için oldukça genişti.

Binotto'yu kaybeden Ferrari; araç/motor tasarımı ve performans parametreleri konusunda emsalleri arasında belki de en derin anlayışa sahip olan ve aynı zamanda yarış kazandıran bir paket yapmanın zorluklarını ve tavizlerini doğrudan anlayan bir takım patronundan anında mahrum kalmış olacak.

F1'de kazanmak tamamen minik kazanımlarla ilgilidir. Binotto'nun Ferrari'nin konseptleri ve motivasyonları hakkında sahip olduğu bilgi, takımın 2023'te Red Bull ile yeniden mücadele etmek ve Mercedes'in yenilenen tehdidine karşı savaşmak için gereken adımı atmasına yardımcı olmak için kritik öneme sahip olacaktı.

Binotto'nun yakında ayrılacak olması, Ferrari'yi yeni aracını hazırlarken belki de yılın en kritik döneminde bu ayrıntılı iç görüden yoksun bırakacak.

Ferrari'nin tasarım yönünü, yapısını ve bütçe üst sınırı harcama planını anlamak, yeni gelen takım patronu için aylar sürecek. Tüm bunlar anlaşılıp işler hızlandığında ise, 2023 şampiyonluk savaşı çoktan kaybedilmiş olabilir.



Gelecek yılın başlarında yanlış kararlar almak; takım yanlış yola saparsa, harcama kısıtlamaları nedeniyle geri dönüş konusunda çok az fırsat manasına geleceği için tur zamanı açısından kayba neden olabilir.

1995 yılından bu yana takımda yer alan, önce motor bölümünde çalışan, sonra üst sıralara yükselen Binotto, Maranello siyasetinin dinamiklerini de tam olarak anlamıştı.

Sistemin bir parçasıyken nasıl çalıştığını gördü ve takım patronu rolüne geçtikten sonra, onu ilerletmeye yardımcı olmak için en iyi olduğunu düşündüğü yapıya geçiş yaptı.

Binotto'nun selefi Maurizio Arrivabene yönetimindeki Ferrari, 2013'ten 2016'ya kadar görev yaptığı süre boyunca şasi teknik direktörü James Allison'ı tamamen yanlış yönetirken, takımın ihtiyaç duyduğu yeteneklerden en iyi şekilde yararlanabilmesi için sistemdeki doğal zayıflıkların ele alınması gerektiği açıktı.

Binotto işleri iyileştirmek için çok şey yaptı. Maranello'ya yakın kaynaklar, Binotto'nun kaybedilmesi nedeniyle takım içerisindeki morallerin çok düştüğünü söylüyorlar. Bu durumda gelecek haftalarda başka istifalarda gelirse şaşırtıcı olmayacaktır.

Eleştiriler

Tüm bunları söylemişken, Binotto'nun zayıf yönleri ya da hataları yok değildi.

Ferrari'nin bu sene yaşadığı dayanıklılık sorunları ideal değildi. Ancak motorların dondurulduğu dönemin başında, tüm üreticilerin uzun vadede avantaj sağlamak için performansı dayanıklılığın önünde tutacağı açıktı. Bu yüzden Alpine/Renault'da da görüldüğü üzere sınırlar zorlandığı için kısa süreli bazı acılar yaşanabilirdi.

Binotto'ya yönelik eleştirilerin çoğunu tetikleyen şey, bu yıl Ferrari'nin strateji hatalarıydı. Özellikle de birçok kişi onu, hatalardan sorumlu olanları görevden almadığı için zayıf gördü.

Ancak Binotto'nun zihniyeti her zaman bireyleri desteklemek ve hatalar bir kez yapılırsa onların tekrarlanmamasını sağlamak üzerineydi.

Dışarıdan bakıldığında, iş takım hatalarını ele almaya geldiğinde genellikle sakin ve kibar görünüyordu. O, altında çalışanları korumak için hareket ediyordu. Ancak perde arkasında zor bir patrondu.

Bu yılın başlarında Motorsport.com'a konuşan Binotto, "Etrafımdaki insanları güçlendirdiğimi düşünüyorum. Acımasız olmadığımı düşünüyorum ama katıyım. Çevremdeki insanlar da benim çok katı olabileceğimi biliyor." demişti.

Strateji ekibinden kıdemli isimlerden bazılarını görevden alması, kamuoyunda güçlü ve kararlı bir takım patronu izlenimi verebilirdi. Ancak gerçek şu ki, bu hamle takım içinde işleri daha iyi hale getirmeyebilirdi.



Abu Dhabi'deki lastik stratejisinin gösterdiği gibi, işlerin neden ters gittiğini öğrenmek, pit duvarına yanlış bilgilerin beslenmesini önlemek için strateji yazılımını geliştirmek ve daha iyi süreçleri devreye sokmak, işleri daha iyi hale getirmenin çok daha iyi bir yoluydu.

Binotto bazen işler ters gittiğinde takımını eleştirmemek konusunda çok iyiydi ve bazen anadili dışında bir dilde yani İngilizce konuşurken kaybedebiliyordu.

Sezon ortasında, "Ferrari'nin yılın ikinci yarısında tüm yarışları kazanma olasılığı" hakkındaki ünlü yorumu, destekleyici bir takım patronu olarak doğru yerden geldi ancak bu sözleri, Red Bull'un şampiyonluk mücadelesi arttıkça onu rahatsız etmek için geri döndü.

Charles Leclerc'in Fransa'daki zaferi çöpe atmasının ardından "Bugünden sezon sonuna kadar 10 yarış kazanmamak için hiçbir neden yok. Buna olumlu bakmanın yolu olduğunu düşünüyorum ve olumlu olmayı, iyimser kalmayı seviyorum." demişti.

Ancak o günden sonra Ferrari, bir yarış dahi kazanamadı.

Ayrıca, Ferrari'nin teknik, yönetim, politik ve ticari yönlerini tek başına yönetmeye yardımcı olmaya çalışması ve FIA ile uğraşması nedeniyle, Binotto'nun üzerine çok fazla yük binmişti. Bu, onun her işin ustası olma ya da hiçbirinin ustası olamama riskini doğurdu.

Ferrari'nin desteği

Binotto, bu yıl takımına yöneltilen eleştirilerin kişisel düzeyde üstesinden gelinmesinin zor olduğu gerçeğini dile getirmekten hiçbir zaman çekinmedi.

Ancak, personeli etrafta dönen tüm politikalardan korumakla yükümlü hissettiğini her zaman açık olduğunu söyledi.

Motorsport.com'a konuşan Binotto, "Kesinlikle zor bir yıldı çünkü baskıyı idare etmek hiçbir zaman kolay değildir."

"Ve dahası, (gelen bu baskılar karşısında) takımın işine odaklanmış bir şekilde kalmasını sağlamalıydım."

"Eleştiriler takımın odağını bozan şeylerdi ve takımın odaklanmış bir şekilde kalmasını sağlamak hiç kolay olmadı. Zordu ancak bunun gelecekte beni daha da güçlü kılacağını düşünüyorum."

"Sadece kendimize güvenmemiz gerektiğini biliyorum. Bu sezonki en önemli ders buydu." demişti.

Ancak Binotto tam da Ferrari'nin, başkan John Elkann ile CEO Benedetto Vigna'nın ihtiyaç duyduğu tam desteği vereceğine güvenmek istediği dönemde hayal kırıklığına uğradı.



Ferrari'nin, dikkatini dağıtan herhangi bir sorumluluğu hafifletmek ve takımın zayıf noktalarını ele almak için derinlemesine inceleme yapması için yanına kıdemli birini getirmesini önermek için açık bir fırsatı vardı. Bu, 2023 için anlaşılır ve olumlu bir adım olurdu.

Nihayetinde, yukarıdan destek gelmediği için Binotto, günlerinin sayılı olduğunu biliyordu ve istifa kararını verdi. Ferrari'nin artık yerine birini bulması gerekiyor.

Ancak Ferrari, Binotto'nun halefi olarak kimi alırsa alsın, o kişi zehirli bir kadehi miras alacak çünkü gelecek kişinin gelecek yıl F1'e hükmetmekten daha azı için hiçbir mazereti olmayacak.

Geçtiğimiz günlerde CNBC'de bir röportaj veren Vigna, ikinciliği kabul etme konusunda istekli olmadığını ifade etmişti.

Vigna, "Son çeyrekten sonra söylemiştim, ikincilikle yetinmem çünkü ikinci olan kaybedenlerin ilkidir."

"Biraz ilerleme kaydettik. Kaydettiğimiz ilerlemeden memnunum. Ancak ikinci olmaktan memnun değilim. Takımın zaman içinde gelişmek için gerekenlere sahip olduğunu düşünüyorum." demişti.

Bu, gelecek yıl için tam manasıyla kazan ya da kaybet anlamına gelir. Bu da yeni bir takım patronunun görevi devralır almaz üzerinde gülünç bir başarı baskısı oluşturur.

Bu, bütçe sınırı döneminde Red Bull ve Mercedes'in gücüne karşı çıkarken pek gerçekleşmesi mümkün olmayan bir şey.

Ve eğer anında kazanabildiğiniz durumda değilseniz, o zaman fazladan eleştiri alma, istikrarı bozan güçlerin takıma bulaşma riski vardır. Bunun sonucunda şüphe duyanları yatıştırmak için yaygın bir suçlama kültürü olasılığı ortaya çıkar.

Tarih tekerrür ediyor

Ferrari'nin modern zamanlardaki en başarılı dönemi, Jean Todt'un Ferrari'nin yarış takımını dış politikadan ve onu aşağı çekebilecek eleştirilerden başarıyla ayırmasıyla gelmişti.

Ve Ferrari, 1997 ve 1998'de kazanabileceği pilotlar şampiyonluğunu kaybettiğinde bile, yönetimi değiştirmek için ani bir tepki olmadı.



O dönemde her şey yolunda ilerliyordu ve 2000'lerin ortalarına kadar sürecek bir başarı serisine başladığında olduğu gibi, gelişmesi ve bir sonraki adımı atması için takıma zaman tanımak gerekiyordu.

Binotto, Ferrari'yi tekrar F1'in önüne getirmenin uzun vadeli bir proje olduğu ve bir gecede gerçekleşemeyeceği gerçeğini söylemekten asla çekinmedi ve bu, Todt döneminde olduğu kadar şimdi de geçerli olan bir şey.

Ancak Ferrari'nin 2022'de yaptığı güçlü başlangıç, beklentileri ve gittikleri gidişatı çok aştığı için ilerlemeyi bozan bir şey oldu.

Red Bull'un sezonun başında aşırı ağır bir araçla düşük performans göstermesi de işleri çarpıttı. Binotto'nun haklı olarak işaret ettiği gibi, sezon boyunca performans elde etmek için ağırlığı azaltmak, Ferrari'nin ihtiyaç duyduğu aero kazanımlarını sağlamaktan daha kolay bir şeydi - bu nedenle Red Bull, yıl boyunca her zaman daha iyi bir gelişim eğiliminde oldu.

Ferrari, 2023'te Red Bull ve Mercedes'e karşı galibiyetten daha azının başarısızlık olarak görüleceğini bilen yeni bir takım patronu ararken; Maranello, Binotto'nun yerine geçecek kişiyi imkansız bir duruma sokma riskiyle karşı karşıya.

İkinci bitirememe yönündeki gerçekçi olmayan beklentiler; aşırı tepkilere ve daha fazla değişikliğe yol açacaktır. Bu da gelecekte daha da fazla sorunu tetikleyebilir ve döngü tekrar eder.

Bu, geçmişte Ferrari'nin yaptığı bir hataydı ve şimdi gelecekte onun en büyük zayıflığı olma riskini ortaya çıkardı.

tr.motorsport.com