Bu sözü yaşı geçkin kendini hızlı sanan herkes en az bir kere söylemiştir. Duayen büyüklerimiz kadar olmasa da, 1990 yılında seyrettiğim Boğaziçi Rallisi ile zehir damarlarıma girmişti. Bir şeyi çok sevdiğiniz zaman onu elde etmek için fedakarlık yapmak zor gelmiyor. İşte o fedakarlıkları yaparken de geç kalabiliyorsunuz. Geç kalmış çakma yetenekler olarak vaktinde bir ralli startında kopilotum Yavuz Harani ile interkomdan “Wasted Years” dinleyip, etaba girmeden önce kaybolan yıllarımıza atıfta bulunmuştuk.

Bir çok eğitim, seminer yapıldı bugüne kadar. Son 15-20 yılda yapılmış olanların neredeyse hepsine katıldım galiba… Volkan (Işık) abinin Palio’larının canını aldığımız, İSOK Renç Koçibey seminerinde Ford KA’da, Fiesta Cup seçmelerinde gençlik kahramanlarımızdan eğitim aldığımız, Team Active ile Ertan ile tanıştığımız çok organizasyon oldu. Bunların çoğunun sonunda bir ödül de vardı. Ödül demişken Rallivideo ekibi ile Türkiye’nin ilk İnternet Ralli Şampiyonası’na destek olup, kazanan Necmi Hasbudak’a kopilotluk yaptığım organizasyon en ciddi ödüllü organizasyonlardan birisiydi. Ama çoğunun içinde bizzat bulunmuş birisi olarak açık söylemek gerekirse, hiçbirisi şu anda TOSFED Yıldızını Arıyor seviyesinde değildi. Öncelikle organizasyonun sahibi federasyon. Bugüne kadar kulüpler veya bu işi çok seven eski sporcuların fedakarlığı sayesinde oluyordu. Federasyon sonunda asli görevini hatırladı ve saraylarda organizasyon yapmak yerine ülkenin dört bir yanından genç sporcu bulmak için bir adım attı. Bugüne kadar “sporu özendireceğiz” bahanesiyle dünyanın en pahalı sirklerine ev sahipliği yaptık. Ama o rüzgardan spora yaprak bile kalmadı. Hatta kalan pist bile bugün polemik konusu haline gelmiş durumda. Bir çok insan yazdığı için o konuya girmeyeceğim ama federasyon, sporcu ve takımlar bu problem ile ilgili tek vücut olmuş durumda göründüğü kadarıyla. 2018 sezonu herkes açısından güzel sürprizler olacak diye düşünüyorum.

Projede kullanılan otomobilleri sağlayan Tofaş Fiat’a gelirsek hem maddi, hem manevi olarak destek veriyor. Ama bence en önemlisi Egea’ların motorsporları versiyonlarını geliştirmeyi ciddiye almışlar. Kabaca aracın detaylarına bakınca bu hissediliyor. Roll-cage, body kit, ana tesisat gibi alt yapı Tofaş Fiat gibi S1600 tasarlayıp, üretmiş bir takımın kalitesine yakışır seviyede. Ancak başka dikkatimi çeken bir iki detay var ki, araçta kullanılan spacer üzerinde logo ve ölçü bilgisi baskılı olarak fabrika parçası seviyesinde olması gibi… Keza aracın taşıyıcılarında dahi yol versiyonundan farklı detaylar vardı. Eğer doğru planlanırsa (ki bu organizasyon öncesi araçlar 3-4 şehir gezip road show yaptı) hem Egea kullanıcısı isterse Fiat servisine gidip kendi aracı için bir kit olarak alabilecek gibi gözüküyor. Bu çok önemli çünkü, bu sporun halka ulaşması, dokunması lazım. Tofaş çok önemli bir marka. Buna birisi öncülük edecekse o marka “Tofaşk” olmalı. Ancak bu konuda nacizane bir eleştirim olacak. Bu topraklarda modifiye denince herkesin ağzında bir Abarth vardır. Hepimiz kağıt mendil yerine nasıl selpak diyorsak, Tofaş’ın elinde selpak kadar değerli bir abarth markası var. Ayrıca Fiat şu anda tüm dünya operasyonlarında artık Fiat ile Abarth logosunu yan yana kullanıyor. Ama bizde yok. Belki de İtalyan’lar Abarth adı işin içine girince kendileri sahip olmaya çalıştıkları için böyle bir tercih yapılmış olabilir. Organizasyon sırasında Koray (Kafkas) abi çok yoğundu, bunları konuşmaya, sohbet etmeye fırsatımız olmadı. Bir dipnot ise, keşke yıllar önce takım kapanacak söylentileri varken Linea Cup’ı yapsalardı demek istiyorum. Tabi kurum içi dinamikler çok farklı işliyor, dışarıdan göründüğü gibi değil her şey ama o canım Fiat Coupe’lerin yok olması, Sandstrom’un müzeye gitmesi bir motorsporsever olarak içimi burkmuştu. Tekrar dönmeleri, Fatih (Kara) ve Yiğit (Timur) gibi hızlı pilotların sayelerinde sporda olmalarını içimizi ferahlatıyor.

Bu sezon Türkiye Şampiyonası Ford’suz. Serdar (Bostancı) abi Türkiye’de her sene bir şampiyonluk alıp, markaya kupa vermek yerine kurtlar sofrasına gitti Murat ve Buğra ile. ERC organizatörleri sezon öncesi açıkladıkları kuralı, ilk yarışta kafalarına göre değiştirdikleri halde takımlarda lider durumdayız. Umarım sezon sonu da o kupayı Serdar Abi buraya getirecek.

Ama bu sezon moralimizi bozan tek şey Orhan’ın (Avcıoğlu) yaşadıkları olmadı. Ege Rallisi’nde Yağız / Bahadır’ın SSS’de herkesin gözü önünde bir tur eksik atmasıyla başlayan olaylar silsilesi inanılmaz büyüdü ve hiç kimsenin istemediği bir gerginliğe döndü. Bir sohbette Orhan’ın dediği gibi umarım sezon sonunda kim şampiyon olursa olsun o olay bir etken olmaz.

Bu kadar lafın özünde ge”n”ç yetenek lafı sadece sporcular için değil bence başkan Serkan Yazıcı için de söylenmeli. Tabi ki eksikler oluyor, birileri mutlu, birileri mutsuz oluyor. Ama şunu görüyor ve biliyorum ki, şu anda bu sporda yapılmayanlar geç de olsa yapılmaya çalışılıyor. Ama bu birden bire olmaz. İnsanların gözünde motor sporlarının ulaşılmaz zengin hobisi, vb. imajını kırmak çok kolay değil…

Bu vesile ile herkese bir çağrı yapmak istiyorum; kendi şehrinizin kulübüne gidin. O kulübe sahip çıkın. Üç beş kulüp hariç yıllarca genel kurul tantanasına kulüpler oy deposu olarak görüldü. Kulüplerde yönetici olanlar koltuklara yapıştı, nalıncı keseri gibi kullandılar kulüpleri.

Bir yarışın organizasyonundan mı şikayetçisiniz?
Gidin kulübe ve sahip çıkın. Siz daha iyisini yapın.
Klavyeden yazmak kolay.
Gidin, taşın altına elinizi koyun çok seviyorsanız.
Hiçbir şey için ge”n”ç değil…