1970'lerin başında Ferrari çok kötü bir dönem yaşamıştı fakat Ferrari patronu Enzo Ferrari artık kazanmak istiyordu, bunun için yeni bir yapılanmaya girmek şarttı. Ferrari iki yeni pilot aramaya başlamıştı, bunlardan biri Clay Regazzoni olmuştu. İkinci pilotluk için adaylar kısıtlıydı fakat Clay Regazzoni'nin devreye girmesi ve Lauda'nın üst düzey teknik ve otomobil ayarlama becerisini çok iyi pazarlaması Lauda'yı Ferrari'ye getirdi. Lauda Ferrari'deki ilk sezonunda 2 yarış kazandı ve 38 puanla şampiyonayı dördüncü sırada bitirdi. Clay Regazzoni ise şampiyonluğu son yarışta Emerson Fittipaldi'ye kaptırdı.

1975 sezonu Lauda'nın kendini gösterdiği sezondu. Lauda bu sezonda 7 pol pozisyonu ve 5 yarış galibiyeti alarak takım arkadaşı Clay Regazzoni'yi adeta mat etti. Sıralama turlarında Regazzoni'ye karşı 14-0'lık bir üstünlük kurdu. Bu sezonda şampiyonayı 64.5 puan alarak Emerson Fittipaldi'nin 19.5 puan önünde bitiren Lauda kariyerinin ilk şampiyonluğunu kazandı.

1976 sezonunda Emerson Fittipaldi aile takımı Copersucar'a geçmiş, McLaren ise ondan boşalan koltuğu Niki Lauda'nın kadim dostu ve en büyük rakibi James Hunt ile doldurmuştu. Lauda ise ilk dokuz yarıştan çıkardığı beş galibiyetle adeta şampiyonayı domine etmişti.

1 Ağustos 1976'da Nürburgring'de gerçekleştirilen sezonun onuncu yarışı 1976 Almanya Grand Prix'de Lauda ikinci turda Bergwerk virajına gelmeden önceki son çıkışta ıslak zeminin de etkisiyle kontrolü kaybedip önce bariyerlere daha sonra da Brett Lunger'in aracına çarpıp benzin deposundan sızan benzinin alev almasıyla yanmaya başladı. Lauda sıkışmıştı, otomobilden çıkamadı. Onun imdadına Arturo Merzario, Brett Lunger, Guy Edwards ve Harald Ertl koştu fakat Lauda'nın otomobilden çıkması bir dakikadan uzun sürmüş bu süre zarfında ise Lauda'nın kafası, göz bebekleri, akciğeri ve bir kulağı yanacak, ciğerleri zehirli gazla dolacaktı.[14] Hastaneye kaldırılan Lauda acilen ameliyata alındı, kimsenin inancı kalmamıştı, herkes Lauda'nın öleceğine inanmış üstelik ailesi son duası için bir rahibe bile ayarlamıştı fakat Lauda bunlara rağmen hayatta kaldı. Üstüne üstlük yaptığı kazadan sonra yalnızca iki yarış kaçırarak tam altı hafta sonra yarışmaya devam etti.

Altı hafta sonra Formula 1'e Monza'da geri döndü. Beşinci olarak başladığı yarışta dördüncü olarak mucizevi bir yarış çıkaran Lauda sezon sonuna kadar yarış kazanamasa da en büyük rakibi Hunt'ın üç puan önünde sezonun son yarışı olan Japonya GP'sine başlasa da yoğun yağmurdan dolayı ikinci turda otomobilini pite çekti ve yarışmayı bıraktı. Lauda bu kararında yalnız değildi, birkaç tur sonra Larry Perkins ve Emerson Fittipaldi de otomobillerini pite çekti. Ferrari motor arızası gibi bir yalan söylemeyi önerdi fakat Lauda "Hayatım bir şampiyonluktan daha önemli değil." diyerek gerçeğin söylenmesini istedi. Bu karar Ferrari patronu Enzo Ferrari'yi çılgına çevirmişti. Enzo Ferrari hayatı boyunca yarış kazanmayı otomobil satmaktan bile önemli görmüş çok hırslı bir liderdi ve bu kararından ötürü Lauda'yı korkaklıkla suçladı.

1977 sezonu için daha önceden sözleşme imzalayan Lauda ile Enzo Ferrari arasındaki ipler iyice gerilmeye başlamıştı. Enzo Ferrari Lauda'nın kafaca bittiğini ve yarışmaktan korktuğunu düşünüyordu ve Lauda'ya yarışmayı bırakıp takımın menajeri olmasını önerdi. Lauda'ınn bu teklifi kabul etmeye niyeti yoktu, yapılan uzun görüşmelerin ardından Lauda, Carlos Reutemann'ın arkasında ikinci pilot olmaya ikna olmuştu. Lauda geçirdiği kaza sonrasında daha yavaş bir pilot olmuştu fakat otomobil ayarlamadaki ustalığı ve yarış becerisi daha da gelişmişti. Lauda, Reutemann'a kurduğu üstünlük sayesinde mühendisleri kendi safına çekmişti. Sıralama turlarında Lauda'nın kurduğu 8-7'lik üstünlükle beraber Lauda 15 yarışta 3 galibiyet ve 7 podyum başarısı gösterirken Reutemann 17 yarışta yalnızca 1 galibiyet alabilmiş, 5 kez podyuma çıkma başarısı göstermişti. Bu sezon şampiyonluğu garantileyen Lauda, Ferrari'yle oluşan kötü ilişkisinden ötürü son iki yarışa çıkmamıştı, daha sonra Lauda bir röportajında bu kararında pişmanlık duyduğunu açıklayacaktı.