Yarış boyunca nerde olursan ol, önemli olan damalı bayrağı kaçıncı geçtiğin değil midir? 8-)

Son turlarda liderlik değişimi F1’de oldukça nadir görülen bir durum. Nerdeyse 1000 yarış arasından 27’sinde bu olay gerçekleşti ve bunların yalnızca 12’sinde kazanan pilot sadece son turu lider gitti. Zorunlu pit stoplar ve dayanıklı araçlarla 13’üncüsünü ne zaman göreceğimiz ise bir muamma. Bu yazıda da bunlardan 8 tanesi yer alıyor.

1959 ABD GP



1959 sezonunun şampiyonunu belirleyecek yarışta Cooper takımından Jack Brabham, rakipleri Stirling Moss ve Tony Brooks’un az puan farkla önündeydi. Moss’un erkenden yarış dışı kalması ve Brooks’ın takım arkadaşı Wolfgang von Trips’le yaşadığı temastan ötürü erken pit yapmak zorunda kalmasından ötürü Brabham rahattı.

Tüm yarışı takım arkadaşı Bruce Mclaren’in önünde götüren Brabham, daha az yakıtla yarışıyordu ve zorlamadan finişe ulaşmaya çalışıyordu. Ancak son turda yakıtı bitince Brabham yavaşlamak zorunda kaldı ve Mclaren bir anda kendisini son turda lider buldu ve yarışı Maurice Trintignant’ın birkaç onda saniye önünde kazandı. Brabham ise finiş çizgisinden önce durdu ve aracını iteklemeye başladı. Şampiyonadaki rakibi Brooks’un ardında yarışı dördüncü bitiren Brabham buna rağmen rakibinin 3 puan önündeydi ve böylece kendisinin ilk şampiyonluğunu elde etti. Bu aynı zamanda arkadan motorlu bir aracın elde ettiği ilk şampiyonluktu.

1967 İtalya GP



Şikansız Monza’da yarışılan İtalya GP’si, tüm zamanların en ünlü sürüşlerinden birine tanık oldu. Lider Jim Clark lastik patlamasından ötürü bir tur geriye düşse de inanılmaz turlar yakalayıp turunu geri aldı ve bununla da kalmayıp yarışın bitimine 8 tur kala liderliği ele geçirdi. Ancak son turda Clark’ın Lotus’u yakıt problemi yaşayınca Lola-Honda’sıyla John Surtees liderliği ele geçirdi. Jack Brabham Parabolica’da bir geç fren hamlesiyle atak yapsa da pist dışına çıkmak zorunda kaldı ve Surtees liderliğe tutunup yarışı kazandı.

1968 Belçika GP



Eski Spa pistinin yüksek hızı araçlar için oldukça zorluydu ve herkesin döküldüğü 1968 yarışı bunu kanıtlar nitelikteydi. Pol pozisyonunda başlayan Chris Amon, yarışın başlarında John Surtees ile çekişti ancak her ikisi de yaşadıkları sorunlardan ötürü yarış dışı kaldı.

Ortam böylece Denny Hulme ve Jackie Stewart’a kaldı. Ancak Hulme yaşadığı dingil sorunundan ötürü yarış dışı kalınca meydan Stewart’a kaldı. Aksilik bu ki bu kez Stewart son turda benzininin bitmesinden ötürü yarış dışı kaldı. Ve tıpkı elde ettiği ilk zaferinde olduğu gibi Bruce Mclaren son turda liderliği ele geçirip yalnızca 5 sürücünün tamamlayabildiği kırıcı yarışı kazandı. Bu Bruce Mclaren’in son, daha önemlisi Mclaren takımının ilk galibiyetiydi.

1970 Monako GP



Nedir bu Jack Brabham’ın son turlarda liderliği verme merakı? “Black Jack” lakaplı pilot, 44 yaşına gelse de her zamanki gibi hızlıydı. Sezonun üçüncü yarışı Monako’da kendisini liderlikte bulan Brabham yarışın uzun bir bölümünde lider gitti. Ancak Lotus 49’uyla Jochen Rindt son tura girildiğinde Brabham’ın arkasına dek gelmişti. Brabham son viraja gelindiğinde hala rahat bir şekilde öndeydi ancak defansif bir çizgi tercih edince pistin tozlu kısmına girdi ve saman balyalarına doğru kaydı. Bu ise Rindt’in oldukça dramatik bir zaferi yakalamasını sağladı.

1978 Güney Afrika GP



Mario Andretti ve Jody Scheckter Kyalami’deki yarışın ilk turlarında kıyasıya çekişti ancak yarışın büyük bir bölümünde Riccardo Patrese liderdi. Arrows’un henüz ikinci yarışını oldukça iyi götüren Patrese 15 tur kala motor sorunu nedeniyle yarış dışı kaldı ve liderliği Tyrell’iyle Patrick Depailler’e bıraktı. Depailler o zamanların Nick Heidfeld’i gibiydi, 13 podyumuna rağmen henüz zaferi yoktu. Şans onun yüzüne bu kez de gülmedi ve Peterson onu son turda yakalayıp geçti. Ancak Depailler’in ilk zaferi için bundan sonra yalnızca iki yarış daha beklemesi gerekecekti.

1991 Kanada GP



Nigel Mansell, polden kalkan Patrese’yi ilk turda geçtikten sonra yarışı adeta domine ederek son tura dek lider geldi. Ezici performansıyla ve arkadaki Nelson Piquet’yle olan farkıyla erken bir sarhoşluğa girmiş olmalı ki son turda Mansell seyircileri selamlamak adına yavaş gitti.

Hairpini geçtikten sonra finişe yalnızca birkaç viraj kalmışken Mansell’ın Williams’ı durdu. Bıyıklı Amca kutlamalarla pek meşgulken Williams’ın hidrolik basıncı çok düşünce vites değiştiremedi ve aracı orada kaldı. Neredeyse bir dakika sonra Piquet, Williams’ın yanından geçip giderek zafere ulaştı. Dereyi görmeden paçayı sıvama diye boşuna dememişler atalarımız.

1997 Avrupa GP



1997’nin Jerez’de koşulan son yarışı unutulmazdı gerçekten de. Üç sürücünün de sıralamala turlarında aynı zamanı elde etmesi ve Michael Schumacher ile Jacques Villeneuve arasında yaşanan o meşhur temas, tarihin en akılda kalıcı finallerinden birini izletti bize.

Ancak yarışın finişi ise ayrı bir detaydı. Schumacher’in çarpmasından ötürü Jacques Villeneuve’ün aracı hasar almıştı ve Mclaren’ler Villeneuve’ü yakalıyordu. Son turda, finişe birkaç viraj kala Hakkinen Villeneuve’ü geçerek kariyerinin ilk zaferini elde etti. Coulthard ise Hakkinen’in arkasında yarışı tamamlayarak Mclaren’e duble kazandırdı. Gerhard Berger kariyerinin son yarışında podyum elde etmeye yaklaşsa da Villeneuve podyumun son basamağına tutunmayı başardı. Yarışın sonunda ilk 6’yı ise yalnızca 4,5 saniye ayırıyordu.

Yıllar sonra Mclaren’in şampiyonluk mücadelesinde Williams’a yardım ederse Williams’ın yarışı Mclaren’e vereceğine dair bir anlaşma ortaya çıktı. Ancak bütün bu absürd komedinin arasında Schumacher’in diskalifiyesi manşetleri süslerken bu anlaşma pek ilgi görmedi.

2011 Kanada GP



Jenson Button, 2011 Kanada GP’sinde ıslak zeminde kariyerinin en iyi sürüşünü gerçekleştirdi. Yağmur nedeniyle 2 saat ara verilen ve 6 güvenlik aracı periyoduna sahne olan yarışta Button hem Hamilton hem de Alonso’yla ayrı ayrı çarpışmayı başardı, güvenlik aracı ardında hız yaptığı için pitten geçme cezası aldı ve başka sebeplerden ötürü beş kez pite girdi. İngiliz pilot yarışın bitmesine 30 tur kala 21. ve sonuncuydu.

Ancak o noktadan sonra pist kurumaya başladı ve Button’ın değişken koşullardaki üstünlüğü bir kez daha ortaya çıktı. Doğru zamanda geçiş lastiklerine ve kuru zemin lastiklerine geçen Button, güvenlik aracı periyodlarının da yardımıyla yükseldi ve beş tur kala kendisin beşinci buldu. Sebastian Vettel bunca kaza belaya ve güvenlik aracı periyodlarında avantajının sıfırlanmasına rağmen liderliğin keyfini sürmeye devam ediyordu.

Son tura geldiğimizde Vettel ile Button’ın arasında yalnızca bir saniye kalmıştı. Temposunu arttıran Vettel, Button’ın baskısına dayanamadı ve 6. virajda kontrolü kaybederek Button’a zaferi altın tepside sundu.

Değinmeden Olmaz



Yukardaki 8 yarışa ek olarak 4 yarışta daha benzer durumu gördük. 1964 Belçika GP’sinde Jim Clark son turda yarışı kazandı. 1977 Fransa GP’sinde John Watson’ın yakıtı bitince Mario Andretti damalı bayrağı en önde göğüsledi. 1997 Macaristan GP’sinde ise Jacques Villeneuve, Damon Hill’i son turda geçerek Arrows’un ilk zaferine mani oldu. 2003 Brezilya GP’sinde ise Giancarlo Fisichella liderliği ele geçirdiğinde bir tur geçmeden kırmızı bayrakla yarış durduruldu.

;;;